Stel je hebt twee exact de zelfde beeldjes op je schoorsteenmantel staan. De ene had je zelf gekocht en de andere heb je gekregen van je o zo lieve moeder, vlak voor ze stierf. Op een dag valt er ééntje stuk, maar je hebt geen idee welke. Zou je dan moeten huilen? Welke waarde geef je zelf aan een object?
Het is een interessant gegeven hoe mensen zelf waarde geven aan spullen. Wat voor de één een miljard waard is, is de ander liever kwijt dan rijk.
Als je huis in brand vliegt, je wordt bestolen of wanneer je uit noodzaak spullen moet achterlaten is dat verschrikkelijk. Naast dat je een trauma aan de gebeurtenis zelf kunt over kunt houden, ben je ook spullen kwijt waar een herinnering aankleeft. Hoe zou dat voor jou zijn?
Thea: “Ik ben alles een keer kwijtgeraakt door een brand. Maar ik hecht geen waarde aan spullen, wel aan wat ik in mijn hart bewaar.”
Lieneke: “Ik kan goed zonder spullen, maar het idee dat ik door bijvoorbeeld een brand mijn 20 dagboeken en wat fotoboeken kwijt zou raken zou ik toch heel pijnlijk vinden.”
Katrinetje: “Voor mij zijn spullen vervangbaar. Herinneringen zitten in mijn hoofd en hart.“
Irene: “Een vriendin is destijds in de brugklas mijn poëziealbum kwijt geraakt waar mijn opa en oma een lief persoonlijk versje in hadden geschreven voor mij. Ik mis ‘m 25 jaar later nog steeds. Maar bij het overlijden bleek mijn opa een kladje van het gedichtje in een mapje te hebben gestopt, die heb ik uitvergroot en ingelijst.”
Lara: “Wij hebben ooit een brand(je) gehad in huis. Wat wel tot gevolg had dat alles gewassen werd voor ons. Helaas ook de ‘geboortedekentjes’ van de kinderen op 60 gr. Daar was weinig van over. Helaas. Maar uiteindelijk was het oké. We hebben de foto’s nog. Het deed me minder dan ik dacht.”
Linda: “Ik heb met vluchtelingen gewerkt en heb er nog nooit een horen zeggen dat ze hun spullen missen. Wat ze wel missen? Hun leven, hun familie en vrienden.”
Iedere persoon hangt weer andere waarden aan spullen. Maar het zijn slechts jouw gedachten, het zijn meningen. Dus je spullen zijn eigenlijk niets totdat jij er een waarde aan hangt. En bovendien zijn ze nooit werkelijk ons bezit. We mogen ze lenen, zolang we leven.
——————————————–
Ze zijn ons maar geleend,
de vele mooie dingen,
die lief, vertrouwd en veilig
ons dagelijks omringen.
Het is ons maar geleend,
alles, waarvoor we sparen,
alles, wat wij beminnen,
alles, wat we waren.
Het is ons maar geleend,
gezondheid, welvaart, leven,
en wij pakken het aan
als was het ons gegeven.
Ze zijn ons maar geleend,
de vele aardse dingen.
Ons onbetwistbaar eigendom,
zijn de herinneringen.
Geschreven door: Tine de Jong
tinedejong.blogspot.com
Lees ook:
- Je meningsuiting minimaliseren
- Een kaal en leeg huis?
- Wat als je alles kwijtraakt?
- Loslaten geeft ruimte
- Spullen zijn niets
- Affirmatie over loslaten
- Bezinning als onderdeel van je ochtendroutine
- Is je huis het waard?
- 5 Boeddhistische slaaptips
- Rust in je hoofd?
- 3 tips voor een eenvoudiger leven