Eenvoudiger leven, dat klinkt bij de meeste mensen van ons als muziek in de oren. Maar hoe doe je dat? Kleiner wonen? Minimaliseren? En hoe zit het dan met de schema’s en de drukte en het werk en de kinderen? Waar moet je ooit beginnen met eenvoudiger leven?
Volgens het boek ‘Zen & de kunst van eenvoudig leven‘ is de eerste stap naar een eenvoudiger leven altijd het tijd maken voor leegte. Hoe? Gewoon…. ga elke dag tien minuten zitten en doe niets. Probeer je gedachten te observeren en niet in te gaan op de dingen om je heen. Wees gewoon even in het moment.
Zoals jij dagelijks je lichaam wast, zo was je dagelijks met deze korte meditatie je geest.
Dus plan het in je agenda, zet je wekker of doe het terwijl je op de bus wacht, even achter in de tuin zit of verwerk het in je dagelijkse routines. Maak ruimte voor stilte. Dát is de eerste stap naar een eenvoudig leven.
Maak ruimte voor stilte maak rust in je hoofd verwijder de drukte die ons denken verdooft.
Maak ruimte om te voelen voel angst en verdriet, voel blijdschap en hoop, en oordeel niet.
Maak ruimte voor bezinning voel de regen en de wind. Voel de zon je huid verwarmen, voel de liefde van je kind.
Maak ruimte voor stilte want wie in rust gelooft, heeft balans in zijn leven en vrijheid in zijn hoofd.
Ik loop door het hok van mijn vader. Ik bekijk zijn werkbank, zijn gereedschap en zijn tafel met zijn grote hobby, de modeltreintjes. Zijn werkjas hangt aan een haakje, zijn schoenen staan bij de kapstok. Alles ligt nog precies zoals hij het achter heeft gelaten. Het is nog maar een paar dagen terug dat hij overleed. Hij werd 70 jaar. Al zijn spullen doen me denken aan dit gedicht van Tine de Jong, dat ik eerder plaatste op mijn website. “Ze zijn ons maar geleend, de vele aardse dingen. Ons onbetwistbaar eigendom, zijn de herinneringen.”
En natuurlijk was ik me hier allang van bewust, maar de dood was (gelukkig) voor mij nog nooit eerder zo dichtbij geweest. Nu zag ik met eigen ogen hoe plotseling we kunnen worden weggerukt van onze dierbaren en al onze spullen. We zijn maar tijdelijk op onze aardse leerschool. De één is er wat langer dan de ander. Maar we moeten allemaal op een dag onze spullen achterlaten want we kunnen niets meenemen.
De slogan op mijn website is niet voor niets: ‘Omdat de mooiste dingen in het leven geen dingen zijn.’ Stel morgen kom je op je eindstation aan. Kun jij jezelf dan in de spiegel kijken? Heb je het leven geleefd dat je wilde leven? Heb je je dierbaren lief gehad? Heb je gedaan wat binnen je mogelijkheden lag? En laat jij je dierbaren achter met spullen die ze werkelijk aan jouw doen denken?
Ik bekijk het treinspoor nog even waar mijn vader mee bezig was en voordat ik het licht uitdoe van het hok, ruik ik nog even aan zijn jas. Op een dag zal ook dit alles worden opgeruimd, maar dat geeft niet. Want al deze spullen zijn ons maar geleend, alleen de herinneringen dragen we voor altijd bij ons.
Boekentip: De edele Zweedse kunst van het opruimen is een praktische gids over döstädning, het Zweedse gebruik om je te ontdoen van alle onnodige materiële ballast in je laatste levensjaren. Op verrassend vrolijke wijze helpt Margareta Magnusson je te reflecteren op je leven – of dat nou binnenkort op zijn einde loopt of nog bij lange na niet. Ze helpt je inventariseren wat echt belangrijk is, zodat je comfortabel en stressvrij met je bezittingen én je herinneringen om kunt gaan.
Stel je hebt twee exact de zelfde beeldjes op je schoorsteenmantel staan. De ene had je zelf gekocht en de andere heb je gekregen van je o zo lieve moeder, vlak voor ze stierf. Op een dag valt er ééntje stuk, maar je hebt geen idee welke. Zou je dan moeten huilen? Welke waarde geef je zelf aan een object?
Het is een interessant gegeven hoe mensen zelf waarde geven aan spullen. Wat voor de één een miljard waard is, is de ander liever kwijt dan rijk.
Als je huis in brand vliegt, je wordt bestolen of wanneer je uit noodzaak spullen moet achterlaten is dat verschrikkelijk. Naast dat je een trauma aan de gebeurtenis zelf kunt over kunt houden, ben je ook spullen kwijt waar een herinnering aankleeft. Hoe zou dat voor jou zijn?
Thea: “Ik ben alles een keer kwijtgeraakt door een brand. Maar ik hecht geen waarde aan spullen, wel aan wat ik in mijn hart bewaar.”
Lieneke: “Ik kan goed zonder spullen, maar het idee dat ik door bijvoorbeeld een brand mijn 20 dagboeken en wat fotoboeken kwijt zou raken zou ik toch heel pijnlijk vinden.”
Katrinetje: “Voor mij zijn spullen vervangbaar. Herinneringen zitten in mijn hoofd en hart.“
Irene: “Een vriendin is destijds in de brugklas mijn poëziealbum kwijt geraakt waar mijn opa en oma een lief persoonlijk versje in hadden geschreven voor mij. Ik mis ‘m 25 jaar later nog steeds. Maar bij het overlijden bleek mijn opa een kladje van het gedichtje in een mapje te hebben gestopt, die heb ik uitvergroot en ingelijst.”
Lara: “Wij hebben ooit een brand(je) gehad in huis. Wat wel tot gevolg had dat alles gewassen werd voor ons. Helaas ook de ‘geboortedekentjes’ van de kinderen op 60 gr. Daar was weinig van over. Helaas. Maar uiteindelijk was het oké. We hebben de foto’s nog. Het deed me minder dan ik dacht.”
Linda: “Ik heb met vluchtelingen gewerkt en heb er nog nooit een horen zeggen dat ze hun spullen missen. Wat ze wel missen? Hun leven, hun familie en vrienden.”
Iedere persoon hangt weer andere waarden aan spullen. Maar het zijn slechts jouw gedachten, het zijn meningen. Dus je spullen zijn eigenlijk niets totdat jij er een waarde aan hangt. En bovendien zijn ze nooit werkelijk ons bezit. We mogen ze lenen, zolang we leven.
——————————————–
Ze zijn ons maar geleend, de vele mooie dingen, die lief, vertrouwd en veilig ons dagelijks omringen.
Het is ons maar geleend, alles, waarvoor we sparen, alles, wat wij beminnen, alles, wat we waren.
Het is ons maar geleend, gezondheid, welvaart, leven, en wij pakken het aan als was het ons gegeven.
Ze zijn ons maar geleend, de vele aardse dingen. Ons onbetwistbaar eigendom, zijn de herinneringen.
Prikkels, deze generatie krijgt er meer dan ooit in een overvloed van binnen. Veel mensen hebben een uitstekende filter en kunnen prima met al die prikkels leven. Maar bij sommige mensen, zoals mensen met adhd, een hersenaandoening, autisme of mensen die hoogsensitief zijn, werkt het filter minder goed en vechten vaak iedere dag tegen het grote p-woord.Maar ook kan iedereen die een beetje moe is huilend op het bed neervallen en overprikkeld zijn van de hele dag.
Je hebt hersenprikkels (gedachten, emoties en taal), maar ook zintuigelijke prikkels. En dit zijn alle prikkels die je met je zintuigen zoals je oren, ogen, tast en smaak waarneemt. Het zijn prikkels wanneer je bijvoorbeeld iemand hoort smakken of op pantoffels door het huis hoort sloffen, wanneer je de geur van parfum van iemand die naast je in de bus zit ruikt, of wanneer je voelt dat een kind constant aan je hangt en de temperatuur veel te hoog voor je is. Maar prikkels kun je ook zien. Zoals de kleding over de stoel, het speelgoed op de grond en de stapels papieren op de kast.
Kirsten: “Ja, ik heb ook erg veel last van overprikkeling door spullen. Alleen het gekke is dat ik het tegelijkertijd óók zelf m’n huis in sleep én ik het heel lastig vind om spullen weg te doen. Terwijl ik weet dat ik er overprikkeld door raak. Ooit ga ik het leren…”
Het blijkt uit een Amerikaans onderzoek dat een rommelig huis invloed heeft op ons cortisolniveau en dus leidt tot meer stress. Ook blijkt uit datzelfde onderzoek dat mensen vaak negatiever gestemd zijn dan mensen uit een opgeruimd huis.
Maar waarom geeft een rommelig huis dan zoveel stress? Omdat je hoofd al die spullen (die je bewust én onbewust waarneemt) in je huis als een to-do lijst ziet dat niet af is. De kleding in de wasmand moet nog worden opgevouwen. De administratie moet nog worden weggewerkt. Dat ene tasje moet nog worden weggebracht. Je begrijpt het vast. Wanneer je opruimt, geeft je dit weer een gevoel van controle. Het leven is al zo chaotisch, wat is het dan fijn dat jij je in ieder geval thuis op je gemak kan voelen en kan ontprikkelen.
Ik roep altijd niet voor niets: ‘Wat je niet hebt, hoef je niet op te ruimen.’ Maar wat je niet hebt hoef je ook niet te onderhouden, schoon te maken, of überhaupt over na te denken. En je hoeft echt niet te leven als een extreem minimalist, maar je kunt wel een beetje kritisch zijn op wat je huis binnen komt en zorgen dat er ook altijd weer wat uitgaat.
En vind je dit allemaal maar lastig? Zorg dan in ieder geval voor dat je tenminste één ruimte in je huis hebt die prikkelarm is, zoals je slaapkamer. En weet je niet hoe je dat aan moet pakken? Ik schreef eerder het e-book (een pdf) ‘Slaapkamergeluk‘. Dit e-book leert hoe jij je slaapkamer kan minimaliseren, omtoveren tot een oase van rust maar het ook zo kan houden. Wanneer je dit onder de knie hebt, kun je dit trucje op je hele huis toepassen. Het e-book kost slechts € 7,50. (verkoop iets voor € 7,50 als je het geld niet hebt) en je zult zien dat het geld het je zeker waard zal zijn. Want wat is er fijner dan ‘s avonds in een nette slaapkamer in slaap te vallen en ‘s ochtends weer relaxed wakker te worden?
3 tips om minder prikkels binnen te krijgen
Wees je altijd bewust van waar je gevoelig op reageert. De een is meer gevoelig voor visuele prikkels, de ander reageert meer op geluid enz.
Doe iets waar je rustig van wordt, zoals tekenen, kleuren, breien enz.
Ga douchen of neem een bad en spoel alle stress letterlijk van je af.
Ik vroeg aan jullie via mijn sociale media of jullie ook overprikkeling ervaren door spullen. Hierbij een aantal reacties.
Esther: “Overprikkeling…. ik weet er alles van! Helaas snappen de andere gezinsleden niet dat spullen ook voor prikkels zorgen. Ik word echt krankjorum van al die in-het-zicht-liggende-spullen. Ik heb visuele rust nodig. Zeker wanneer de prikkels overdag al voldoende zijn geweest, door werk of andere zaken. Als hsp’er is het essentieel maar ook voor mijn gezinsleden met hersenletsel, autisme en adhd.”
Karin: “Ik ben onlangs bevallen en onze woonkamer hangt nu dus vol met kaartjes. Supergezellig alleen met de random spulletjes erbij wordt het heel onrustig. Ik heb de gewoonte dat ik in elke kamer van ons huis overzicht wil hebben. Dus dat ik weet waar iets ligt en dat het overbodige weg moet.”
Natanja: “Ik heb niet het idee dat we een overdaad aan spullen hebben, maar omdat we relatief klein behuisd zijn raak ik wel volkomen van de leg als niks op z’n plek ligt. Als ik de kamer inloop en er ligt overal iets krijg ik echt een error. En op een gegeven moment voel ik dat het huis ‘verstopt’ raakt en moet ik echt spullen wegdoen, afval wegbrengen, uitmesten, dat soort dingen.”
Volg je graag een online cursus minimaliseren?
Online cursus Minimaliseren – Ruim je leven op en creëer meer tijd, ruimte en vrijheid voor je dromen en doelen in 7 weken.
Beste Dieuwke, als vader heb ik jouw e-boek over minimaliseren aangeschaft. Ik was dit al langer van plan, maar na het lezen was ik zo enthousiast dat ik het hele gezin heb meegekregen om te gaan minimaliseren en gigantisch te gaan opruimen. Nu staat er een gigantische berg kratten onder de veranda. En zijn wij de koning van de eerstvolgende rommelmarkt. De kinderen komen nu zelf met doosjes speelgoed naar beneden “dit mag ook wel weg want hier speel ik toch nooit mee” Wat een heerlijk opgeruimd gevoel krijg je hiervan! Bedankt voor het schrijven van het E-boek en je website is ook heel inspirerend. Volgend jaar verhuizen we naar Zweden en willen we heel veel dingen zelf gaan maken en verbouwen. Groeten, Rob
Daar wilde ik natuurlijk meer van weten en ik vroeg hem een jaar later of hij een stukje voor mijn blog wilde schrijven. Want emigreren naar Zweden in zo’n prachtig huisje midden in de natuur, dat is toch een droom voor velen?
Rob: “Na de zoveelste “is dit het nu”, komt mijn vrouw met een spetterend idee, Zweden…
Ik had er al veel over gelezen, maar was er nog nooit geweest. Maar het klinkt wel echt geweldig, toch? Mijn vrouw werkt voor een organisatie die daar ook werk aanbiedt, dus dat is een mooie eerste connectie.
Zelf heb ik een bedrijf met een compagnon wat dingen maakt bij mensen thuis. Het loopt prima, maar ik ben er erg druk mee en het maakt me niet echt gelukkig. Personeel en particuliere klanten geven best veel zorgen, en het kost echt veel tijd. Thuis zijn er ook altijd dingen te doen, maar daar kom ik niet meer aan toe. En eigenlijk vind ik klussen, zagen en bouwen het mooiste wat er is. En dat moet je nu allemaal even tussendoor proppen. Ik dacht vaak terug aan de verbouwing van dit huis, de eerste 3 weken was ik daar alleen, non stop klussen, douchen in de tuin omdat er geen badkamer meer was, heerlijk! De gedachte was door veel uren te maken verdien je bakken met geld. En dan huur je lekker iemand in die thuis de klussen gaat doen. Maar die bakken waren maar redelijke bakjes, en die klusser in huis halen was echt niet wat ik wilde.
Ik wilde druk zijn met het leven zelf, en niet met alles eromheen. Al jaren dromen we van een ander bestaan, en hebben al zoveel dingen binnen Nederland onderzocht. Minder lasten, meer leven. Eigen stroom, eigen eten. Van niets iets maken en kunnen genieten van echt veel ruimte om je heen. Geen rokende en ruzie makende buren. Of een tiny house, alles is prima. Zelfvoorzienend, als het maar meer meer met minder is. Maar alles loopt op onmogelijkheden uit, of het wordt financieel zo zwaar dat het niet meer haalbaar is. Zweden is hier wel een goed land voor, maar naar het buitenland vertrekken, dat is wel echt even andere koek.
Ik wilde druk zijn met het leven zelf, en niet met alles eromheen.
In de zomer van 2021 gaan we naar Zweden, voor 4 weken. Sowieso een schitterend avontuur, en we zien wel. Natuurlijk is het vakantie, dus dat voelt echt wel anders. Maar er gebeurt iets van binnen! We vragen ons af of we ons hier thuis (kunnen) voelen, en voelen allebei van wel. We bespreken dit ook met de kinderen, die zijn gematigd enthousiast, maar dat is voor dat moment voldoende. Alles voor de kinderen is eigenlijk top geregeld in Zweden, dus daar maken wij ons dan weer het minst zorgen over.
In de winter van 2021 gaan we nog een paar weken, weer met de Fiat Ducato zelfbouw buscamper. Nu kunnen de kinderen echt niet in een tentje, dus de buscamper wordt in de maanden daarvoor nog even op straat verbouwd. Andere kachel, plaats voor hangende skipakken en 5 slaapplaatsen!! Het is -15 op de eerste camping, maar het gaat top met z’n 5en op 10m2. We vieren kerst in Zweden, bij de open haard en met oud en nieuw huren we een houten huisje voor 2 nachten. Het voelt goed, en we vermaken ons in de sneeuw.
Terug in Nederland droppen we in januari de bom, we gaan het doen, we gaan verhuizen naar Zweden. Er is altijd een reden om niet te gaan, en er is ook altijd een beter moment. Maar de kinderen zijn op een leeftijd dat we het met ze kunnen bespreken, de oudste zit nog net niet op de middelbare school. De huizenmarkt is knettergek. Dus voor ons is dit het juiste moment.
En dan gaat het allemaal best wel snel. Het huis gaat in de verkoop nadat ik de laatste puntjes op de i heb gezet, en nog voor de zomervakantie is deze verkocht. Met de wetenschap van de overwaarde gaan we in Zweden op zoek. De markt is ook daar wel veranderd en merken bij veel huizen echt wel een grote opkomst. Na een huis of 10 is er 1 die echt met glans bovenaan staat. Afgelegen, maar vlakbij een stadje wat we in de winter ook hebben bezocht. Toen grapte we al, “hier gaan we wonen!”
Het huis is uit 1975, dus de basis is prima. Het huis is van hout op een betonnen fundering, er is elektra, en een eigen riool wat vervangen moet worden. Er is een kleine lekkage in het dak (geweest) maar verder is het ideaal voor ons. Het schilderwerk is echt achterstallig en binnen is het gedateerd, maar daar kijken wij doorheen. We zagen de mogelijkheden!
Na een stevig biedproces zijn wij uiteindelijk de hoogste bieder…. meer dan we hadden gedacht, maar nog goed te betalen vanuit de overwaarde.
In die periode daarna gingen we thuis inpakken, opruimen en uitdunnen. Ik zocht op internet naar goede manieren om met minder spullen net zo gelukkig te zijn. En kwam zo bij Moedersminimalisme uit. Als vader zat ik hier natuurlijk helemaal verkeerd, maar als niemand het zag kon ik mooi met al die tips aan de slag 🙂 Weg met al die zooi! Het huis verkochten we ook zonder twee keer met de ogen te knipperen. Dus al die andere spullen moet geen probleem zijn. “Het zijn maar stenen,” Herinneringen zitten in je hoofd en niet in spullen. We hadden al heel veel kunststof bakken van een bekende Zweedse woonwinkel. Veel hadden al een label, en anders kregen ze deze. Krat vol?, maar toch nog meer van die categorie? Omkeren en nog een keer beoordelen. En als het echt, echt, echt nodig was, dan een grotere of 2e krat.
Koken op een houtkachel, poepen op een buitentoilet. Geweldig!!
5 December was de overdracht in Nederland
9 december in Zweden. Daar tussenin waren we dakloos 🙂 maar in de camper voelde dat echt niet zo.
En dan zit je ineens voor 5 weken in Zweden. De kortste dagen van het jaar, maar we hadden er schik in. Het huis verwarmen met een houtkachel, water uit eigen bron, overal bos en natuur om je heen. 17.000m2 voor jezelf, en ga je bij de buren lopen, ook geen probleem. Koken op een houtkachel, poepen op een buitentoilet. Geweldig!!
We klussen en we genieten, we verwonderen ons keer op keer. Zo moet het zijn!
We maken plannen voor alle volgende keren dat we hierheen gaan en nemen steeds wat spullen mee. In de meivakantie van 2023 zijn bijna alle spullen daar en zijn we klaar voor de echt verhuizing van ons als persoon. Juli! dan is het zover. In de tussentijd wonen we op een camping, eerst 3 maanden in een chalet, en daarna 3 maanden in de camper.
In de maanden voorafgaand mag ik me verdiepen in alles wat we daar willen gaan doen. Een groentetuin van zo’n 200m2, fruitbomen, een composttoilet, hout hakken en mooie dingen maken. Ik lees de boeken van Julia Kang, en wordt me nog bewuster van het feit dat dit voor ons de juiste stap is. Beter eten en beter leven, en meer genieten van het gezin. Voorlopig ben ik onder de pannen met het grootste klusproject van mijn leven.
Het boek Lagom is onderweg, voor de Zweden een uitdrukking om aan te geven dat het precies goed is. Niet te veel en niet te weinig “Lagom” Wij kunnen ons daar wel in vinden.”