Hoe maak je een kinderkamer prikkelarm?

Een prikkelarme kinderkamer kan kinderen helpen om beter te ontspannen, zich te concentreren en te slapen, vooral als ze snel overweldigd raken door sensorische informatie. In een slaapkamer dat prikkelarm is hoeven kinderen veel minder te registreren voor het slapengaan en dat geeft rust. Maar is een minimalistische kinderkamer automatisch ook prikkelarm? En moet de kinderkamer dan vooral wit zijn?

Ik kan je nu alvast verklappen dat dit absoluut niet zo is. Sterker nog, witte muren kunnen juist heel hard aankomen. Maar wat kun je dan wel doen? Ik geef je hierbij een aantal tips om de slaapkamer van je kind (of die van je zelf!) prikkelarm te maken.

6 tips voor een prikkelarme slaapkamer

1) Gebruik zachte kleuren

Je hoeft natuurlijk niet zachtgeel te gebruiken wanneer je kind van groen houdt, maar indien je kind gevoelig is voor omgevingsprikkels kun je wel beter voor zachte en rustige kleuren zoals pasteltinten of aardetinten kiezen. Warme kleuren geven energie en koele kleuren geven rust. Kies liever niet voor drukke patronen of felle kleuren die overstimulerend kunnen werken. Je kind moet het uiteraard zelf wel mooi vinden en zich er fijn bij voelen.

2) Minimalistische inrichting

Je slaapt zelf natuurlijk ook veel beter in een opgeruimde slaapkamer dat prikkelarm is. Zorg dan ook dat de slaapkamer van je kind niet volgestouwd is met spullen, maar richt het zo in dat er veel opbergruimte is en alles gemakkelijk en snel op te bergen is. Er kan heus wel iets aan speelgoed liggen, maar overdrijf het niet. De slaapkamer is over het algemeen voor het slapen. Vooral kleine kinderen spelen meestal beneden. En vergeet niet: wat je niet hebt, hoef je ook niet op te ruimen. 😉 Let bij oudere kinderen en pubers er op dat er geen huiswerk in het zicht ligt ’s avonds of ander werk dat nog moet worden gedaan. Dat geldt natuurlijk ook voor jezelf. Ruim spullen die niet in de slaapkamer horen op! (dus geen volle wasmanden of strijkwerk in de slaapkamer!)

Geke: “Wij bewaarden eerst al het speelgoed van onze kinderen op hun slaapkamers. Maar we merkten dat vooral onze dochter daar heel onrustig van werd. Toen hebben we op wat knuffels en boeken na, alles weggehaald. Ze vind het heerlijk en slaapt veel rustiger.”

prikkelarm slaapkamer

3) Aangepaste Verlichting

Licht heeft veel invloed op de sfeer in een kamer. Is er zachte of dimbare verlichting aanwezig? En zijn misschien verduisterende gordijnen ook handiger in verband met de straatverlichting voor huis? En vind je kind een klein nachtlampje ook fijn of juist niet?

4) Geluidsdempende materialen

Een slaapkamer mag ‘zacht’ aanvoelen, dit is voor het geluid ook fijner. Gebruik daarom vloerbedekking (heerlijk voor de blote voetjes) of een fijn kindervloerkleed op de vloer. Ook kun je mooie dikke gordijnen ophangen en kussens op het bed leggen.

Bea: “De slaapkamer van onze zoon (6) voelde wat kil aan. De slaapkamer is best groot en ook het geluid was er niet fijn. Nu ligt er een speelkleed auto op de vloer en hebben we een wandkleed en dikke gordijnen opgehangen. Dit geeft een wereld van verschil. Daarnaast vind hij het heerlijk om met zijn autootjes in alle rust op zijn autospeelkleed te spelen.”

5) Persoonlijke Voorkeuren

Houd rekening met de individuele gevoeligheden van het kind, zoals voorkeur voor bepaalde stoffen of aversie tegen specifieke texturen. En klets voor het slapengaan gezellig even met je kind. Vraag eens: wat ruik je? Wat voel je? Wat hoor je? En wat zie je? Zo kwam ik er achter dat mijn zoontje de prachtige stoffen hertenkop aan de muur, ’s nachts maar spannend vond en daar bang van werd.

6) Veilige Ruimte

Het is erg belangrijk dat de slaapkamer als een veilige ruimte voor je kind voelt. Sommige kinderen vinden, als de slaapkamer wat groter is, het fijn om in een klein tentje o.i.d. te zitten, zodat ze zich kunnen terugtrekken als ze overweldigd raken. Voor andere kinderen is een lampje, een knuffel of een open deur weer erg belangrijk. Kijk naar de behoeften van je kind.

Lees ook:

– 10 dingen om nu weg te gooien uit de slaapkamer van je kind
– 10 tips voor een nette kinderkledingkast
– De 5 beste tips om kinderen te leren opruimen
– Minimalisme in de kinderslaapkamer

De minimale baby-uitzet: dit heb je écht nodig

Wanneer je voor het eerst zwanger bent, is dat natuurlijk heel speciaal. Sommige moeders weten al precies hoe het babykamertje er uit komt te zien en kunnen niet wachten om de eerste spullen aan te schaffen. Maar wat heb je écht nodig? Hoe ziet een minimale baby-uitzet eruit?

Toen ik voor het eerst zwanger was en nog nooit van ontspullen had gehoord, gaf ik met gemak honderden euro’s uit. Je hebt immers alles over voor je kleine spruit en alles moet natuurlijk perfect. Nu ik terug kijk, denk ik, waar was ik mee bezig? Ik weet nu dat ik al die spullen vooral voor mezelf kocht. Het is cliché, maar een kind heeft behoefte aan warmte, liefde, bescherming en voeding. Of er nu een hip aankleedkussenhoes van 50 euro op je aankleedkussen ligt, (waar bovendien toch altijd een hydrofiele luier overheen ligt) of een simpele handdoek, dat zal dat kind een worst wezen.

Het zijn de ouders zelf die bezeten zijn van bezit. Maar ik was ook onwetend. Ik dacht dat de haartjes van mijn baby moesten worden gewassen en dus kocht ik babyshampoo. Ik dacht dat ik gelukkig werd van babykleertjes en dus kocht ik de hele Hema leeg. Nu weet ik wel beter. Bij mijn tweede kindje had ik dan ook een minimale baby-uitzet.

Ik vroeg de leden van mijn Facebookpagina ‘Minimaliseren kun je leren‘ welke babyspullen zij ooit hadden aangeschaft maar nooit gebruikt. (en kreeg welgeteld 110 reacties!) En ik ben me er van bewust dat wat voor de één goed werkt, dat voor een ander niet zo hoeft te zijn. Dit artikel schrijf ik dan ook niet om je te vertellen wat juist is of wat niet, maar om je eerst even bewust na te laten denken, voordat je iets gaat kopen.

Wat zit in jouw minimale baby-uitzet?

Bad met standaard

Natuurlijk moet de baby gewassen worden, maar dit hoeft niet beslist in een badje. Dit kan ook prima in een emmer of in je wasbak. Er zijn ook moeders die nemen hun baby standaard mee onder de douche. Het lastige is, dat je pas weet wat voor jou werkt, zodra je het hebt ervaren. Mijn advies is dan ook om geen badje te kopen maar om er ééntje te lenen. Gebruik je hem veel? Dan kun je altijd nog ééntje kopen. Een badstandaard kan handig zijn, maar hoeft niet beslist. Ik had zelf het badje vaak op de wastafel staan (je kunt er eventueel nog een plank onder zetten). De tummytub had ik destijds geleend. Gelukkig maar, want ik heb hem maar een enkele keer gebruikt.

Renske: “Het badje en tummytub hebben wij misschien maar 5 keer gebruikt, omdat we haar altijd mee onder de douche namen.”
Audrey: “De tummytub vond ik echt een onding. Ik heb het maar een keer gebruikt.”
Mirjam: “De tummytub heb ik bij de oudste echt vaak gebruikt, nu eigenlijk alleen in de kraamweek.”
Margreet: “Een tummytub nooit gehad, wij wasten de baby gewoon in een emmer.”

Badthermometer

Ik weet nog dat ik het badje vulde in de kraamweek en de badthermometer er in deed. Mijn moeder (moeder van 4 kinderen) keek me vreemd aan en vroeg waar dat nou goed voor was. “Je kunt het toch ook gewoon voelen?” Ik als onzekere moeder, heb toch altijd netjes de badthermometer gebruikt, omdat het me veiliger leek. Maar eigenlijk heeft ze wel gelijk. Een thermometer kan handig zijn, maar je kunt de temperatuur ook uitstekend zelf aanvoelen of het voor je baby te warm of te koud zal zijn.

Monique: “De badthermometer is niet nodig. De temperatuur voel je met je elleboog.”
Femke: “Binnenkant van je polsen werkt ook goed.”
Marlies: “”Ipv badthermometer raadde onze kraamhulp aan om de koortsthermometer te gebruiken (als je voelen niet helemaal vertrouwd). Die heb je zeker al in huis is sneller dan badthermometer en ook makkelijk aantal keer achter elkaar te meten…

Flessenwarmer

Ik heb een jaarlang borstvoeding gegeven en als je dan werkt komt het best vaak voor dat je gekolfde melk opgewarmd moet worden. Eerst deden we dat altijd netjes in een pan met heet water. Maar het is altijd wel lastig om de melk op de goeie temperatuur te krijgen. En met een krijsende baby kan je daar best zenuwachtig van worden. Mijn man besloot toen om een flessenwarmer te kopen. We hebben hem een poos met veel plezier gebruikt. Maar het is in ieder geval niet nodig om zo’n ding al op voorhand aan te schaffen omdat je niet weet hoe het gaat lopen met de voeding.

Mirjam: “Ik heb de flessenwarmer veel gebruikt. Ik heb twee maanden gekolfd en borstvoeding hoort niet in magnetron. Ik heb de flessenwarmer echter pas gekocht toen ik hem nodig bleek te hebben.

Audrey: “De flessenwarmer bleek totaal overbodig.”

minimale baby-uitzet

Kamertje 

Natuurlijk moest mijn dochter een kamertje! We hadden natuurlijk ook de ruimte. Nu weet ik dat een bedje (het liefst op je eigen slaapkamer) en een plek voor de babyspulletjes (commode) voldoet. Een eigen kamertje is fijn maar het hóeft niet.

Danielle: “Bij de eerste kwamen we er al achter dat een eigen kamertje helemaal niet nodig was. Als je maar een plekje voor de commode en kleertjes hebt. De baby/dreumes/peuter sliep bij ons. Bij de 2e dus geen babykamer meer gemaakt. Wel een co-sleeper (omgebouwd Ikea bedje) aangeschaft.
Esther: “Waar ik 15 jaar geleden “de lijst” (bijna) helemaal keurig volgde, heeft onze nummer 5 (10 jaar later) niet eens een eigen kamertje gehad…ook geen badje, commode, spuugdoekjes, luieremmer, wipstoeltje , flessen, flessenwarmer….geen stapel kleding en zo kan ik nog even doorgaan. Wel veel meer knuffels en aandacht van broers en zussen en weet je….Hij is nu 4 jaar en groeit net zo gezond en gelukkig op als zijn oudere broers en zussen…..is echt niets tekort gekomen.”
Jolien: “Ahja, kinderkamer! Veel mensen die daar super hard mee bezig zijn om klaar te hebben tegen dat de baby er is en dat vol stoppen met spullen. Gelukkig had ik al zo een vermoeden dat den onze lang bij mama en papa zou liggen. Na na anderhalf jaar wel eigen kamer.

Kinderwagen

Ik had zelf wel een kinderwagen aangeschaft en er veel plezier van gehad. Maar steeds meer vrouwen kiezen er voor om te kiezen voor een draagdoek. Een natuurlijke manier van vervoer wat baby’s vaak heerlijk vinden.

Tirza: “Lang leve de draagdoeken! Dit hoort echt in een minimale baby-uitzet. Nu bij de tweede zwangerschap gaan we niet eens meer een kinderwagen aanschaffen, staat alleen maar in de weg.”
Connie: “Zonder kinderwagen!!??? Ik heb met deze inmiddels ruim 900 school en om de deur kilometers gelopen. Daar komen de extra uitjes en wandelingetjes naar clubjes, supermarkt e.d. nog bij… De vorige was na 2 kinderen echt helemaal versleten!”

Knuffels

Knuffels zijn vaak onweerstaanbaar. Ze zijn zo heerlijk zacht en zien er ongelofelijk lief. Maar werkelijk? Met hoeveel knuffels wil je de kinderkamer volstouwen? Lees ook dit artikel over knuffels minimaliseren. Een kind heeft uiteraard recht op een paar mooie knuffels. Maar genoeg is genoeg toch?

Jitske: “We kregen veel te veel knuffels inderdaad. In het Duits heten ze niet voor niets Stofftiere. We hebben twee mooie knuffels gekregen en die liggen in zijn bedje.”
Tessa: “Wij kregen ook knuffels! Veel te veel!”

Navelbandjes

Nu is het vrijwel bekend dat ze niet meer gebruikt worden, maar ook ik had nog onnodig navelbandjes aangeschaft. Niet meer nodig dus ladies! Dit behoort niet meer tot de minimale baby-uitzet.

Linda: “Ik heb de navelbandjes helemaal niet gebruikt.”

Zeep

Toen ik verwachting was van mijn dochter kocht ik zowat de hele drogist aan babyverzorgingsproducten leeg. Te gek voor woorden. Nu weet ik dat  je met water en eventueel een beetje kokosolie en een stukje natuurlijke zeep een heel eind komt.

Grietje: “Niks in het badje, geen shampoo, geen babyolie, gewoon wassen met water.”
Mirjam: “Ik deed een beetje kokosolie in het badje en meer niet. ik  kreeg een hele lading aan parfumtroep, vol met parabenen, die ik nooit heb gebruikt.”

Andere babyspulletjes die we volgens de leden op ‘Minimaliseren kun je leren’ niet nodig zijn, zijn:

– truitjes / vestjes met capuchon
– babyschoentjes
– spijkerbroekjes
– een grote kledingkast (commode is genoeg)

Aanvullingen? Laat het me weten!

Ons zoontje zit in mijn hart

Ik zag een tijdje terug in een Facebookgroep dat ze haar babyspullen aan het minimaliseren was omdat er niet nog een kindje komt. Ze verloor haar zoontje na 17 weken zwangerschap. Ze moest letterlijk en figuurlijk loslaten. Wat een kanjer. Hierbij haar verhaal.

“Wat te doen als het leven niet loopt zoals je hoopt. Ik had kunnen kiezen om te blijven hangen en negatief te worden of het leven terug in handen te pakken door de narigheid los te laten. Dat laatste heb ik gedaan.

13 juni 2015 werd ons zoontje geboren, na 17 weken zwangerschap, veel te vroeg en in de parkeergarage van het ziekenhuis. Hoe bizar ook, het eerste gevoel was opluchting. Al snel kwam het gitzwarte rauwe verdriet en later het loslaten.

Ons zoontje ontstond niet vanzelf, maar met hulp van het ziekenhuis.
Dat het zwanger worden niet vanzelf ging, maakte het een hele bewuste keuze om voor nog een kindje te gaan. In ons geval bijzonder want de zwangerschap / bevalling van onze dochter was pittig geweest en een komende zwangerschap, zo was ons verteld, zou ook geen onbezorgde zwangerschap worden.

Bloedverlies

Het was snel raak, maar ik voelde mij direct ziek. Ik had bloedverlies, steeds meer en steeds vaker. Dat kleine kindje in mijn buik hield stand en bij een hele vroege 3D echo (voor wetenschappelijk onderzoek) werd duidelijk dat het een jongetje was. Door het bloedverlies zat ik 1-2 per week in het ziekenhuis, het voelde niet goed, oorzaak werd niet gevonden waarop ik naar huis kon. Mijn conditie ging hard achteruit, traplopen, werken, reizen met de trein, fietsen, zorgen voor mijn dochter, alles werd minder. Hulptroepen werden ingeschakeld door nog voor 12 weken het aan onze familie te vertellen. De weken gingen verder, ook het bloedverlies en de artsen maakten zich zorgen om mijn gezondheid.
Ik voelde zelf ook dat het niet goed ging en ten kosten van mijn gezondheid, daarnaast zorgde het voor onrust binnen ons gezin. Op 12 juni ging ik met mijn man in beraad, mijn bloedgehalte was inmiddels zo laag dat ‘mijn leven’ in gevaar kwam en de artsen over wilde tot bloedtransfusies en dan zodra het kindje levensvatbaar was het halen. Na een avond praten, huilen, knuffelen hadden wij ons besluit genomen, geen transfusies en de zwangerschap stoppen. Kiezen voor mijn gezondheid en ons gezin. Met het ziekenhuis stond de afspraak om maandag weer contact op te nemen.

Het is voorbij, mijn lijf heeft besloten dat het klaar is.

Het is voorbij

Zaterdag, veel geslapen, ik heb mijn zoontje nog voelen schoppen en toen ik bij de kassa stond braken mijn vliezen, ik was alleen, ik bleef heel rustig, liep naar het toilet waar ik zag dat enkel de vliezen waren gebroken en het kindje nog in mijn buik zat. Ik ben teruggelopen, heb mijn boodschappen ingepakt en ben de supermarkt uitgelopen. Buiten heb ik mijn man gebeld, het enige wat ik kon zeggen, was, het is voorbij, mijn lijf heeft besloten dat het klaar is. Voor mij een opluchting, eindelijk nam mijn lijf de regie over, stop! tot hier en niet verder. Ik heb thuis nog een douche genomen en toen zijn wij vertrokken naar het ziekenhuis, waar, zoals ik al eerder schreef ons zoontje na 17 weken zwangerschap in de parkeergarage is geboren.

Rollercoaster

Het proces wat je daarna in gaat is nauwelijks te beschrijven. Ik zat in een rollercoaster vol emoties, variërend van verdriet, pijn, paniek maar ook opluchting en trots op dat kleine mannetje, want wat was hij gaaf en mooi. Gezien zijn geboortetermijn, hebben mijn man en ik een mooie plek in de natuur gezocht en hem daar begraven. Geen poeha, geen gedenkteken. De herinnering zit in mijn hoofd. Ons zoontje zit in mijn hart. Een kamertje was er gelukkig nog niet. Gezien de vorige zwangerschap had ik heel duidelijk voor ogen dat ik pas bij levensvatbaarheid een kamertje wilde bouwen. We waren van plan veel her te gebruiken. Het jaar na de bevalling was er dus een lege ruimte, onbestemd. Aangezien ik aan het minimaliseren ben geslagen, werd het langzaamaan een opbergplaats voor spullen die weg moesten. Het minimaliseren is ook ontstaan na het verlies van ons zoontje. Het opruimen gaf rust, leegte in mijn hoofd, leegte / overzicht in ons huis. We hadden veel te veel spullen. Ik kon met weinig moeite afstand doen van spullen maar de babyspullen was een ander verhaal. Het eerste jaar lagen ze of in het kamertje, of wanneer er vrienden zwanger werden, gingen de bruikbare spullen daar naartoe, maar… ik wilde ze wel terug.

De herinnering zit in mijn hoofd. Ons zoontje zit in mijn hart.

Rommelmarkt

Tot Koningsdag. Alle spullen hebben we in onze auto geladen, echt alles. Op naar een rommelmarkt. Alles uitgestald. Veel verkocht maar een deel ook niet. De volgende dag hebben we het restant naar een kringloopwinkel gebracht in een andere stad. Nooit meer wilde ik de spullen meer tegenkomen. Het heeft uiteindelijk 1.5 jaar geduurd voordat het kamertje zonder bestemming met babyspullen mij ging tegenstaan, waar ik eerst kon ‘genieten’ van het babyspul door mijn handen laten gaan, sloeg dat om naar frustratie. Mijn man en ik neigde steeds meer naar ‘het niet meer proberen’ maar de echte beslissing durfde we niet te nemen. Ik weet niet meer precies hoe het is gegaan, maar net voor de zomervakantie kwam het besef dat het zo goed was. Ik had graag twee kinderen willen opvoeden maar het heeft niet zo mogen zijn. Door de beslissing te maken, kwam er ruimte om ons leven opnieuw in te richten.

Bestemming

Het lege onbestemde kamertje, kreeg een bestemming. We hebben het bijgetrokken bij de kamer van onze dochter, zodat zij nu een mooie ruime kamer heeft. De gipsmuur tussen de twee kamers moest eruit. Ik weet nog dat ik heel stoer was, dat doe ik wel even. Ik ben begonnen, niet wetende hoe therapeutisch dit zou zijn. Ik heb met de hamer geslagen, met mijn benen getrapt, het stof vloog om mij heen en ineens was er een gaatje en kon ik door de muur heen kijken. Toen ik dat punt bereikte voelde het alsof de grond onder mijn voeten verdween, ik heb gehuild, tranen van maanden. Het besef, dat ik bewust koos voor geen zwangerschap, kwam zo hard binnen. Met ogen vol tranen ben ik doorgegaan, en hoe groter het gat werd, hoe rustiger ik werd.

Nu, meer dan drie jaar later, kan ik oprecht zeggen: het is goed zo.”

Lees ook:

– Waarom is het loslaten van babyspullen zo moeilijk?

person holding white wooden door of a closet

Een kijkje in de kinderkledingkast

Een minimale kledinglijst voor een volwassen vrouw bedenken is niet zo moeilijk, maar voor een kinderkledingkast is dat een heel ander verhaal. Kinderen dragen vaak kleurrijke kleding, waardoor je alles niet goed bij elkaar kunt matchen. Ook hebben ze vaak wat meer kleding nodig omdat ongelukjes geen uitzondering zijn en niet te vergeten groeien ze ontzettend snel waardoor je elk seizoen wel een andere maat in de kast hebt liggen. Bovendien is het zóóó leuk om (vooral meisjes) mooi aan te kleden. Ik moet zelf soms ook heel sterk zijn om niet steeds allerhande leuke jurkjes voor mijn dochter te kopen.

Maar als je tóch ook een ruime, nette en overzichtelijke kledingkast voor je kinderen wilt met alleen kleding die ze ook écht met enige regelmaat dragen, hoe doe je dat dan? Ik vroeg het mijn schoonzusje! Tiny is 31 jaar, ze is al een tijdje lekker minimalistisch bezig en ze is moeder van 3 kinderen. Ze heeft twee dochters van 7 jaar en 8 maanden en een zoon van 3 jaar.

Ik weet dat ze met haar eerste dochter altijd veel kleding kocht. Vooral leuke dure merkjes. Het was als een hobby voor haar. Maar nu het minimalisme ook haar huis is binnengedrongen, is dat vast wel veranderd.

Hoeveel kleding hebben je kinderen in de kinderkledingkast?

Mijn kinderen hebben eigenlijk altijd teveel kleding. Ondanks dat ik aan het minimaliseren ben kan het zeker nog iets minder. Het lukt mij nog niet altijd om de verleiding te weerstaan maar al doende leert men en gaat het steeds beter. De hoeveelheid kleding is denk ik nog hetzelfde als ongeveer 4 jaar geleden maar nu is het verdeeld over 3 kinderen. Mijn streven is om per kind maximaal 10 setjes kleding in de kast te hebben. Setjes worden hier dan ook als setje gebruikt en kledingstukken worden niet “onderling” gebruikt. Zo ligt er altijd wel een compleet setje in de kast en hoef je nooit iets bij elkaar te zoeken. Dit werkt ook heel handig voor vaders.

kinderkledingkast

Hoe deel je de kinderkledingkast in?

Gelukkig hebben wij diepe inbouwkasten die we ook optimaal gebruiken. In het hanggedeelte hangen voornamelijk de jassen en skibroeken. De kinderen hebben elk aan één legplank genoeg voor de kleding die ze dragen. De plank label ik met een “netjes” en een “spelen/school” gedeelte. De setjes kleding die ik maak verdeel ik dus over 2 stapeltjes. Een setje ligt dus compleet in de kast. Daarnaast hebben ze nog een mandje voor de sokken en een mandje voor het ondergoed. De overige legplanken vul ik met bakken, beddengoed. De oudste 2 kinderen hebben elk een opbergbox van de Hema in de kast voor kleding die nog te groot is en/of kleding van het andere seizoen. Wat niet in de bak past wordt niet bewaard, dit om overschot te voorkomen. Alleen onze jongste dochter heeft 3 opbergboxen met kleding op de groei omdat ze nog wat sneller groeit dan de oudste twee kinderen.

kinderkledingkast

Ook de bakken geef ik labels met naam en bij de jongste staat er op de bakken ook de maat van de kleding vermeld. Zodra de kleding niet meer past schuiven we dit door naar neefjes, nichtjes, vrienden enz. Ook heb ik weer een bakje met “markplaats” voor de kleding die ik graag weer wil verkopen om zo het kledingpotje weer aan te vullen. Schoenen worden meestal afgedragen. Gymschoentjes, waterschoentjes, regenkleding e.d. koop ik vaak in neutrale kleuren en belanden ook weer in een bak zodat alle 3 kinderen deze kunnen dragen.

Hoe kom je aan de kinderkleding?

Inmiddels is er in mijn familie en kennissenkring een “kledingnetwerk” ontstaan. Te kleine kleding geven we zelf grotendeels weer door maar ook komen er her en der weer tasjes met kleding binnen. Deze tasjes worden inmiddels zorgvuldig gesorteerd om een overschot van “op de groei” kleertjes te voorkomen. Ook vind ik “losse” kledingstukken in de kast niet fijn.
Tot nu toe heb ik altijd genoeg aan alleen de “setjes” die ik maak. Daarbij heb ik beneden in de kast voor de kinderen 1 reserve setje in de kast voor een ongelukje. Maar dit setje stop ik ook altijd in de luiertas wanneer we op pad gaan. Af en toe vul ik gekregen kleding aan met nieuwe kleding. Maar wanneer ik nieuwe kleding koop, koop ik het toch het liefst een setje helemaal naar eigen smaak. Dit doe ik meestal via internet. De verleiding om meer te kopen is dan kleiner. Ook heb ik dan meer grip op het kledingbudget. En wanneer het kan bezoek ik een kledingbeurs. Ik vind het een fijn idee wanneer kleding toch weer wordt hergebruikt en ook op een kledingbeurs kun heel veel leuks vinden.

Heb je verder nog tips voor de ideale kinderkledingkast?

Wanneer het seizoen verandert doen we een “doorpas”. We pakken de opbergbox uit de kast en alle kleding wordt dan nog een keer gepast. Wat dan alsnog te klein is gaat de deur uit. Van de overgebleven kledingstukken maak ik weer nieuwe setjes. Een handige tip is om te noteren wat er nog is. Zo weet je ook heel goed wat er nog bij moet. Zo kun je gericht zoeken op een kledingbeurs of nieuw aanschaffen.

Lees ook:

– De minimale kinderkledinglijst (zomer)
– De minimale kinderkledinglijst (winter)
– 10 dingen om nu weg te gooien uit de slaapkamer van je kind
– 10 tips voor een nette kinderkledingkast
– De 10 voordelen van de minimale kindergarderobe
– Minimalisme in de kinderslaapkamer

Wil je graag leren om te minimaliseren? Dan zijn deze twee e-books zeker iets voor jou:

person coloring art with crayons

Kindertekeningen minimaliseren

Wij hebben in huis aan het aantal kindertekeningen geen gebrek. Ik vind ze stuk voor stuk prachtig! Hoe kan het ook anders, mijn eigen kinderen hebben ze gemaakt! Maar wat doe je met al die tekeningen als zo graag wat meer minimalistisch wilt worden en je ze niet in dozen op zolder wilt bewaren met de kans dat je kindjelief ze later alsnog zal weggooien?

In 3 stappen de kindertekeningen minimaliseren

Stap 1) Kindertekeningen tentoonstellen

Natuurlijk ben je als ouder trots wanneer je kind weer met een mooi kunstwerk thuis komt. En natuurlijk geef je de tekening dan een mooi plekje. Dit kan op een vaste plek waar alle kunstwerken komen te hangen. Je kunt sommige tekeningen ook in een mooie kindertekeningenlijst doen. Wanneer de kunstwerkenetalage vol is, ga je rouleren. Want helaas, alle tekeningen kunnen niet eeuwig blijven hangen. De oudste kunstwerken verwijder je.

Kindertekeningen tentoonstellen-1
Maak achter alle kindertekeningen een zwarte passe partout om een mooie eenheid te creëren.
kindertekeningen tentoonstellen
Creëer een speciale plek voor alle kindertekeningen om ze daar tentoon te stellen.

Stap 2) Kindertekeningen Fotograferen

Om de tekening te vereeuwigen, maak je een foto van de tekening. Een scan kan natuurlijk ook. Deze afbeeldingen bewaar je vervolgens in een speciale ‘knutselwerkjes- map’ op je computer. Hier kun je later altijd nog een collage van maken voor in het fotoboek, een apart handzaam boekje van laten maken of je bewaard het gewoon lekker alleen minimalistisch op je computer. Als je ze eenmaal digitaal hebt, kun je ze ook gemakkelijk ergens op laten drukken, zoals op canvas, op een postzegel, op textiel enz. De mogelijkheden zijn tegenwoordig eindeloos. Maar er zijn ook apps, waarmee je kindertekeningen kunt fotograferen en bewaren. Zoals de ‘artkiveapp‘ of ‘keepy‘.

Kindertekeningen op kussens
Je kunt kindertekeningen ook op kussens laten drukken of naaien.
Kinderkunst
Scan de tekeningen in en laat van de mooiste exemplaren een mooie collage maken.
Kindertekening op een mok
Een leuk en persoonlijk cadeau!
keepy
Met de app Keepy kun je heel gemakkelijk kindertekeningen bewaren en delen met je vrienden en familie.

Stap 3) Kindertekeningen hergebruiken

Nadat je het kinderkunstwerk hebt tentoongesteld en ingescand kun je de tekening, hoewel het pijn zal doen in menig moederhart, bij het oudpapier doen, om het papier te recyclen. Maar voordat de tekening bij het oudpapier beland zou je het nog één keer kunnen gebruiken.
Hierbij een aantal tips:
– Gebruik het als pakpapier om cadeautjes mee in te pakken.
– Geef het cadeau aan opa, oma of de buurvrouw. Echtwaar, ze zullen er oprecht blij mee zijn.
– Maak er ansichtkaarten van. (leuk idee voor de kerst!)
– Plak het op karton en maak er een memoriespel van.

Jullie nog ideeën? Ik hoor het graag!

Cadeautjes inpakken met kindertekeningen
Pak cadeautjes eens in met een kindertekening.
kids-art-gift-wrap
Een vrolijk, creatief en origineel cadeauverpakking!
Ansichtkaarten van kindertekeningen
Je kunt de mooiste ansichtkaarten creëren met kindertekeningen!

Tip:

Kinderen geven tekens

Wist je dat kindertekeningen veel zeggen over de emotionele toestand van een kind? Je kunt leren om de tekeningen te analyseren. Wil je hier meer over weten? Lees dan onderstaand boek! Echt heel leuk!
Klik op de afbeelding om het boek te bestellen.

Wil je graag leren om te minimaliseren? Dan zijn deze twee e-books zeker iets voor jou: