Categorie: Zwanger / baby

De minimale baby-uitzet: dit heb je écht nodig

Dieuwke 12 reacties

Wanneer je voor het eerst zwanger bent, is dat natuurlijk heel speciaal. Sommige moeders weten al precies hoe het babykamertje er uit komt te zien en kunnen niet wachten om de eerste spullen aan te schaffen. Maar wat heb je écht nodig? Hoe ziet een minimale baby-uitzet eruit?

Toen ik voor het eerst zwanger was en nog nooit van ontspullen had gehoord, gaf ik met gemak honderden euro’s uit. Je hebt immers alles over voor je kleine spruit en alles moet natuurlijk perfect. Nu ik terug kijk, denk ik, waar was ik mee bezig? Ik weet nu dat ik al die spullen vooral voor mezelf kocht. Het is cliché, maar een kind heeft behoefte aan warmte, liefde, bescherming en voeding. Of er nu een hip aankleedkussenhoes van 50 euro op je aankleedkussen ligt, (waar bovendien toch altijd een hydrofiele luier overheen ligt) of een simpele handdoek, dat zal dat kind een worst wezen.

Het zijn de ouders zelf die bezeten zijn van bezit. Maar ik was ook onwetend. Ik dacht dat de haartjes van mijn baby moesten worden gewassen en dus kocht ik babyshampoo. Ik dacht dat ik gelukkig werd van babykleertjes en dus kocht ik de hele Hema leeg. Nu weet ik wel beter. Bij mijn tweede kindje had ik dan ook een minimale baby-uitzet.

Ik vroeg de leden van mijn Facebookpagina ‘Minimaliseren kun je leren‘ welke babyspullen zij ooit hadden aangeschaft maar nooit gebruikt. (en kreeg welgeteld 110 reacties!) En ik ben me er van bewust dat wat voor de één goed werkt, dat voor een ander niet zo hoeft te zijn. Dit artikel schrijf ik dan ook niet om je te vertellen wat juist is of wat niet, maar om je eerst even bewust na te laten denken, voordat je iets gaat kopen.

Wat zit in jouw minimale baby-uitzet?

Bad met standaard

Natuurlijk moet de baby gewassen worden, maar dit hoeft niet beslist in een badje. Dit kan ook prima in een emmer of in je wasbak. Er zijn ook moeders die nemen hun baby standaard mee onder de douche. Het lastige is, dat je pas weet wat voor jou werkt, zodra je het hebt ervaren. Mijn advies is dan ook om geen badje te kopen maar om er ééntje te lenen. Gebruik je hem veel? Dan kun je altijd nog ééntje kopen. Een badstandaard kan handig zijn, maar hoeft niet beslist. Ik had zelf het badje vaak op de wastafel staan (je kunt er eventueel nog een plank onder zetten). De tummytub had ik destijds geleend. Gelukkig maar, want ik heb hem maar een enkele keer gebruikt.

Renske: “Het badje en tummytub hebben wij misschien maar 5 keer gebruikt, omdat we haar altijd mee onder de douche namen.”
Audrey: “De tummytub vond ik echt een onding. Ik heb het maar een keer gebruikt.”
Mirjam: “De tummytub heb ik bij de oudste echt vaak gebruikt, nu eigenlijk alleen in de kraamweek.”
Margreet: “Een tummytub nooit gehad, wij wasten de baby gewoon in een emmer.”

Badthermometer

Ik weet nog dat ik het badje vulde in de kraamweek en de badthermometer er in deed. Mijn moeder (moeder van 4 kinderen) keek me vreemd aan en vroeg waar dat nou goed voor was. “Je kunt het toch ook gewoon voelen?” Ik als onzekere moeder, heb toch altijd netjes de badthermometer gebruikt, omdat het me veiliger leek. Maar eigenlijk heeft ze wel gelijk. Een thermometer kan handig zijn, maar je kunt de temperatuur ook uitstekend zelf aanvoelen of het voor je baby te warm of te koud zal zijn.

Monique: “De badthermometer is niet nodig. De temperatuur voel je met je elleboog.”
Femke: “Binnenkant van je polsen werkt ook goed.”
Marlies: “”Ipv badthermometer raadde onze kraamhulp aan om de koortsthermometer te gebruiken (als je voelen niet helemaal vertrouwd). Die heb je zeker al in huis is sneller dan badthermometer en ook makkelijk aantal keer achter elkaar te meten…

Flessenwarmer

Ik heb een jaarlang borstvoeding gegeven en als je dan werkt komt het best vaak voor dat je gekolfde melk opgewarmd moet worden. Eerst deden we dat altijd netjes in een pan met heet water. Maar het is altijd wel lastig om de melk op de goeie temperatuur te krijgen. En met een krijsende baby kan je daar best zenuwachtig van worden. Mijn man besloot toen om een flessenwarmer te kopen. We hebben hem een poos met veel plezier gebruikt. Maar het is in ieder geval niet nodig om zo’n ding al op voorhand aan te schaffen omdat je niet weet hoe het gaat lopen met de voeding.

Mirjam: “Ik heb de flessenwarmer veel gebruikt. Ik heb twee maanden gekolfd en borstvoeding hoort niet in magnetron. Ik heb de flessenwarmer echter pas gekocht toen ik hem nodig bleek te hebben.

Audrey: “De flessenwarmer bleek totaal overbodig.”

minimale baby-uitzet

Kamertje 

Natuurlijk moest mijn dochter een kamertje! We hadden natuurlijk ook de ruimte. Nu weet ik dat een bedje (het liefst op je eigen slaapkamer) en een plek voor de babyspulletjes (commode) voldoet. Een eigen kamertje is fijn maar het hóeft niet.

Danielle: “Bij de eerste kwamen we er al achter dat een eigen kamertje helemaal niet nodig was. Als je maar een plekje voor de commode en kleertjes hebt. De baby/dreumes/peuter sliep bij ons. Bij de 2e dus geen babykamer meer gemaakt. Wel een co-sleeper (omgebouwd Ikea bedje) aangeschaft.
Esther: “Waar ik 15 jaar geleden “de lijst” (bijna) helemaal keurig volgde, heeft onze nummer 5 (10 jaar later) niet eens een eigen kamertje gehad…ook geen badje, commode, spuugdoekjes, luieremmer, wipstoeltje , flessen, flessenwarmer….geen stapel kleding en zo kan ik nog even doorgaan. Wel veel meer knuffels en aandacht van broers en zussen en weet je….Hij is nu 4 jaar en groeit net zo gezond en gelukkig op als zijn oudere broers en zussen…..is echt niets tekort gekomen.”
Jolien: “Ahja, kinderkamer! Veel mensen die daar super hard mee bezig zijn om klaar te hebben tegen dat de baby er is en dat vol stoppen met spullen. Gelukkig had ik al zo een vermoeden dat den onze lang bij mama en papa zou liggen. Na na anderhalf jaar wel eigen kamer.

Kinderwagen

Ik had zelf wel een kinderwagen aangeschaft en er veel plezier van gehad. Maar steeds meer vrouwen kiezen er voor om te kiezen voor een draagdoek. Een natuurlijke manier van vervoer wat baby’s vaak heerlijk vinden.

Tirza: “Lang leve de draagdoeken! Dit hoort echt in een minimale baby-uitzet. Nu bij de tweede zwangerschap gaan we niet eens meer een kinderwagen aanschaffen, staat alleen maar in de weg.”
Connie: “Zonder kinderwagen!!??? Ik heb met deze inmiddels ruim 900 school en om de deur kilometers gelopen. Daar komen de extra uitjes en wandelingetjes naar clubjes, supermarkt e.d. nog bij… De vorige was na 2 kinderen echt helemaal versleten!”

Knuffels

Knuffels zijn vaak onweerstaanbaar. Ze zijn zo heerlijk zacht en zien er ongelofelijk lief. Maar werkelijk? Met hoeveel knuffels wil je de kinderkamer volstouwen? Lees ook dit artikel over knuffels minimaliseren. Een kind heeft uiteraard recht op een paar mooie knuffels. Maar genoeg is genoeg toch?

Jitske: “We kregen veel te veel knuffels inderdaad. In het Duits heten ze niet voor niets Stofftiere. We hebben twee mooie knuffels gekregen en die liggen in zijn bedje.”
Tessa: “Wij kregen ook knuffels! Veel te veel!”

Navelbandjes

Nu is het vrijwel bekend dat ze niet meer gebruikt worden, maar ook ik had nog onnodig navelbandjes aangeschaft. Niet meer nodig dus ladies! Dit behoort niet meer tot de minimale baby-uitzet.

Linda: “Ik heb de navelbandjes helemaal niet gebruikt.”

Zeep

Toen ik verwachting was van mijn dochter kocht ik zowat de hele drogist aan babyverzorgingsproducten leeg. Te gek voor woorden. Nu weet ik dat  je met water en eventueel een beetje kokosolie en een stukje natuurlijke zeep een heel eind komt.

Grietje: “Niks in het badje, geen shampoo, geen babyolie, gewoon wassen met water.”
Mirjam: “Ik deed een beetje kokosolie in het badje en meer niet. ik  kreeg een hele lading aan parfumtroep, vol met parabenen, die ik nooit heb gebruikt.”

Andere babyspulletjes die we volgens de leden op ‘Minimaliseren kun je leren’ niet nodig zijn, zijn:

– truitjes / vestjes met capuchon
– babyschoentjes
– spijkerbroekjes
– een grote kledingkast (commode is genoeg)

Aanvullingen? Laat het me weten!

Ons zoontje zit in mijn hart

Dieuwke 7 reacties

Ik zag een tijdje terug in een Facebookgroep dat ze haar babyspullen aan het minimaliseren was omdat er niet nog een kindje komt. Ze verloor haar zoontje na 17 weken zwangerschap. Ze moest letterlijk en figuurlijk loslaten. Wat een kanjer. Hierbij haar verhaal.

“Wat te doen als het leven niet loopt zoals je hoopt. Ik had kunnen kiezen om te blijven hangen en negatief te worden of het leven terug in handen te pakken door de narigheid los te laten. Dat laatste heb ik gedaan.

13 juni 2015 werd ons zoontje geboren, na 17 weken zwangerschap, veel te vroeg en in de parkeergarage van het ziekenhuis. Hoe bizar ook, het eerste gevoel was opluchting. Al snel kwam het gitzwarte rauwe verdriet en later het loslaten.

Ons zoontje ontstond niet vanzelf, maar met hulp van het ziekenhuis.
Dat het zwanger worden niet vanzelf ging, maakte het een hele bewuste keuze om voor nog een kindje te gaan. In ons geval bijzonder want de zwangerschap / bevalling van onze dochter was pittig geweest en een komende zwangerschap, zo was ons verteld, zou ook geen onbezorgde zwangerschap worden.

Bloedverlies

Het was snel raak, maar ik voelde mij direct ziek. Ik had bloedverlies, steeds meer en steeds vaker. Dat kleine kindje in mijn buik hield stand en bij een hele vroege 3D echo (voor wetenschappelijk onderzoek) werd duidelijk dat het een jongetje was. Door het bloedverlies zat ik 1-2 per week in het ziekenhuis, het voelde niet goed, oorzaak werd niet gevonden waarop ik naar huis kon. Mijn conditie ging hard achteruit, traplopen, werken, reizen met de trein, fietsen, zorgen voor mijn dochter, alles werd minder. Hulptroepen werden ingeschakeld door nog voor 12 weken het aan onze familie te vertellen. De weken gingen verder, ook het bloedverlies en de artsen maakten zich zorgen om mijn gezondheid.
Ik voelde zelf ook dat het niet goed ging en ten kosten van mijn gezondheid, daarnaast zorgde het voor onrust binnen ons gezin. Op 12 juni ging ik met mijn man in beraad, mijn bloedgehalte was inmiddels zo laag dat ‘mijn leven’ in gevaar kwam en de artsen over wilde tot bloedtransfusies en dan zodra het kindje levensvatbaar was het halen. Na een avond praten, huilen, knuffelen hadden wij ons besluit genomen, geen transfusies en de zwangerschap stoppen. Kiezen voor mijn gezondheid en ons gezin. Met het ziekenhuis stond de afspraak om maandag weer contact op te nemen.

Het is voorbij, mijn lijf heeft besloten dat het klaar is.

Het is voorbij

Zaterdag, veel geslapen, ik heb mijn zoontje nog voelen schoppen en toen ik bij de kassa stond braken mijn vliezen, ik was alleen, ik bleef heel rustig, liep naar het toilet waar ik zag dat enkel de vliezen waren gebroken en het kindje nog in mijn buik zat. Ik ben teruggelopen, heb mijn boodschappen ingepakt en ben de supermarkt uitgelopen. Buiten heb ik mijn man gebeld, het enige wat ik kon zeggen, was, het is voorbij, mijn lijf heeft besloten dat het klaar is. Voor mij een opluchting, eindelijk nam mijn lijf de regie over, stop! tot hier en niet verder. Ik heb thuis nog een douche genomen en toen zijn wij vertrokken naar het ziekenhuis, waar, zoals ik al eerder schreef ons zoontje na 17 weken zwangerschap in de parkeergarage is geboren.

Rollercoaster

Het proces wat je daarna in gaat is nauwelijks te beschrijven. Ik zat in een rollercoaster vol emoties, variërend van verdriet, pijn, paniek maar ook opluchting en trots op dat kleine mannetje, want wat was hij gaaf en mooi. Gezien zijn geboortetermijn, hebben mijn man en ik een mooie plek in de natuur gezocht en hem daar begraven. Geen poeha, geen gedenkteken. De herinnering zit in mijn hoofd. Ons zoontje zit in mijn hart. Een kamertje was er gelukkig nog niet. Gezien de vorige zwangerschap had ik heel duidelijk voor ogen dat ik pas bij levensvatbaarheid een kamertje wilde bouwen. We waren van plan veel her te gebruiken. Het jaar na de bevalling was er dus een lege ruimte, onbestemd. Aangezien ik aan het minimaliseren ben geslagen, werd het langzaamaan een opbergplaats voor spullen die weg moesten. Het minimaliseren is ook ontstaan na het verlies van ons zoontje. Het opruimen gaf rust, leegte in mijn hoofd, leegte / overzicht in ons huis. We hadden veel te veel spullen. Ik kon met weinig moeite afstand doen van spullen maar de babyspullen was een ander verhaal. Het eerste jaar lagen ze of in het kamertje, of wanneer er vrienden zwanger werden, gingen de bruikbare spullen daar naartoe, maar… ik wilde ze wel terug.

De herinnering zit in mijn hoofd. Ons zoontje zit in mijn hart.

Rommelmarkt

Tot Koningsdag. Alle spullen hebben we in onze auto geladen, echt alles. Op naar een rommelmarkt. Alles uitgestald. Veel verkocht maar een deel ook niet. De volgende dag hebben we het restant naar een kringloopwinkel gebracht in een andere stad. Nooit meer wilde ik de spullen meer tegenkomen. Het heeft uiteindelijk 1.5 jaar geduurd voordat het kamertje zonder bestemming met babyspullen mij ging tegenstaan, waar ik eerst kon ‘genieten’ van het babyspul door mijn handen laten gaan, sloeg dat om naar frustratie. Mijn man en ik neigde steeds meer naar ‘het niet meer proberen’ maar de echte beslissing durfde we niet te nemen. Ik weet niet meer precies hoe het is gegaan, maar net voor de zomervakantie kwam het besef dat het zo goed was. Ik had graag twee kinderen willen opvoeden maar het heeft niet zo mogen zijn. Door de beslissing te maken, kwam er ruimte om ons leven opnieuw in te richten.

Bestemming

Het lege onbestemde kamertje, kreeg een bestemming. We hebben het bijgetrokken bij de kamer van onze dochter, zodat zij nu een mooie ruime kamer heeft. De gipsmuur tussen de twee kamers moest eruit. Ik weet nog dat ik heel stoer was, dat doe ik wel even. Ik ben begonnen, niet wetende hoe therapeutisch dit zou zijn. Ik heb met de hamer geslagen, met mijn benen getrapt, het stof vloog om mij heen en ineens was er een gaatje en kon ik door de muur heen kijken. Toen ik dat punt bereikte voelde het alsof de grond onder mijn voeten verdween, ik heb gehuild, tranen van maanden. Het besef, dat ik bewust koos voor geen zwangerschap, kwam zo hard binnen. Met ogen vol tranen ben ik doorgegaan, en hoe groter het gat werd, hoe rustiger ik werd.

Nu, meer dan drie jaar later, kan ik oprecht zeggen: het is goed zo.”

Lees ook:

– Waarom is het loslaten van babyspullen zo moeilijk?

Heb jij babyspullen over?

Dieuwke 10 reacties

Een baby heeft niet veel nodig, maar toch zijn spullen zoals dekentjes, flesjes, kruiken en rompers erg handig. Maar ze kosten geld. En laat dat nou net een probleem zijn voor 1 op de 9 gezinnen in Nederland. Terwijl de één een overvloed aan spullen heeft, heeft de anders praktisch niets. We moeten meer delen!

Daar heeft Stichting Babyspullen wat op bedacht. Ze zamelen babyspullen in en maken daar pakketten van, ééntje voor jongens én ééntje voor meisjes. Bekijk in onderstaand filmpje hoe Stichting Babyspullen te werk gaat.

Welke spullen heeft Stichting Babyspullen nodig?

In het babypakket voor de eerste maanden zit het volgende: (indien op voorraad)

Inhoud                              Deel 1
10 rompers  50/56 1 deken
5 shirts/jurk 50/56 1 molton
5 broekjes/rokjes 50/56 1 hoeslaken
2 boxpakjes 50/56 2 molton doeken
1 jas 50/56 1 slaapzak klein
10 rompers 62/68 4 hydrofiele luiers
5 shirts lange mouw 62 3 washanden
3 shirts korte mouw 62 3 spuugdoekjes
5 broekjes 62 Luiers mt 1, 2 of 3
5 shirts lange mouw 68 Billendoekjes
3 shirts korte mouw 68 Verzorgingsproduct(-en)
5 broekjes 68 Schoentjes/ slofjes
2 boxpakjes 62/68 Speeltjes/ knuffel
1 jas 62/68 1 Badcape
2 mutsen 1 aankleedkussenhoes
10 sokken 1 kruik/ kruikzak
Drinkflesje met speen Klerenhangers
Slinger Boxkleed
 
 
 In het tweede babypakket zit:
 
Inhoud                                Deel 2
7 rompers 74/80  10 sokken
5 shirts lange mouw 74  2 Mutsen
3 shirts korte mouw 74  Schoenen/ slofjes
5 broeken 74  1 Dekbedovertrek
5 shirts lange mouw 80  1 Hoeslaken
3 shirts korte mouw 80  1 molton doek
5 broeken 80  1 grote slaapzak
1 jas 74/80  1 poncho
5 rompers 86/92  Billendoekjes
5 shirts lange mouw 86  Verzorgingsproduct(-en)
3 shirts korte mouw 86  Luiers mt 4, 5 of 6
5 broeken 86  Boekje / dvd
5 shirts lange mouw 92  Speelgoed/ knuffel
3 shirts korte mouw 92  Stiften
5 broeken  92  fopspeen
1 jas 86/92  Grote fles met speen

Schaarse goederen

Sommige babyspullen zijn schaars, daarom noem ik ze hier nog even apart. Wellicht dat je nog wat hebt liggen!

  • Kleding & rompers in maat 50/56
  • Rompers in maat 74/80
  • Kleding & rompers in maat 92
  • Hydrofiele luiers en washandjes
  • Nieuwe drinkflesjes, groot en klein
  • Billendoekjes, verzorgingsproducten
  • Dekens
  • Hoeslakens
  • Moltons ledikant
  • Dekbedovertrek ledikant
  • Lakens ledikant
  • Kruiken

 

Waar kun je de babyspullen brengen?

Je vind door heel Nederland heen verzamelpunten. Je kunt ze hier allemaal vinden.

Je kunt uiteraard ook vrijwilliger worden bij de stichting, éénmalig geld doneren of donateur worden. Kijk op deze website voor meer informatie. 

Ben je zwanger (geweest)?

Wil je graag een minimale babyuitzet en dubbele spulletjes doneren? Of is je kindje al wat ouder en zoek je nog een goed doel voor alle babyspullen? Zet een doos in de kamer en vul hem! Vraag ook je vrienden en familie of zij nog spullen hebben liggen. En doneer het aan Stichting Babyspullen. Samen zullen we alles delen, toch?

Lees ook:

– Hoeveel en welk speelgoed heeft een baby van 0-5 maanden nodig?
– Nuttige en duurzame kraamcadeautjes.
– De minimale baby-uitzet.
– Tien redenen om te blijven sporten tijdens de zwangerschap.
– De top 7 met niet materialistische kraamcadeautjes.
– Loslaten geeft ruimte (over het loslaten van babyspullen)
– De minimale baby-uitzet: sokjes
– De minimale baby-uitzet: rompers
– De blije doos
– Eenvoudig opvoeden
– Waarom is het loslaten van babyspullen zo moeilijk?

Boekentip! Kijk hier voor meer info.

De top 7 met niet materialistische kraamcadeautjes

Dieuwke Een reactie plaatsen

Kraamvisite, hartstikke gezellig! En natuurlijk wil iedereen wat meenemen om de geboorte van je kindje te vinden. Kraamcadeautjes, heel veel kraamcadeautjes. Maar zeg nou eerlijk, hoeveel slabbetjes, babykleertjes in maat 56 en knuffeltjes heb je nodig? Wie een minimale baby-uitzet compleet heeft, heeft in principe niets meer nodig. Maar wat kun je dan zeggen als je kraamvisite vraagt wat ze voor je mee kunnen nemen? Ik vroeg het de moeders op mijn Facebookpagina en maakte van alle tips een top 7.

De top 7 met niet materialistische kraamcadeautjes

1. Kraamkost

Met stipt op nummer 1 staat eten en drinken. Een warme maaltijd, een avondje niet koken, een etentje (met oppas) voor papa en mama werd heel vaak genoemd.

Fem: “Eten, een voedzame maaltijd! Een weckpot gevuld met een heerlijke voedzame (biologische) (al dan niet vegetarische) pastasaus met een pak pasta erbij (bijvoorbeeld). Zo’n kraamperiode is al druk genoeg. Heerlijk als je het eten alleen maar even op hoeft te warmen i.p.v. echt te koken.

Petra: “Van mijn buurvrouw kreeg ik de eerste weken elke zaterdag een pan verse groentesoep, heerlijk.”

Lieke: “Avondeten meenemen zodat er even een avondje niet gekookt hoeft te worden.”

Marianne: “Een zelfgemaakte maaltijd voor in de vriezer om op te eten op zware dagen. Beste cadeau ooit!”

Gisela:”Ondanks alle mooie cadeaus waren we geloof ik de eerste week toch het meest blij met de ovenschotels van m’n (schoon)moeder.”

2. Bonnenboekje

Een bonnenboekje of simpelweg een bon voor iets als een ovenschotel, het strijken van de was enz. werd ook heel vaak genoemd. In de kraamtijd wordt je geleefd. Hoe fijn is het dan dat er mensen voor je klaar staan die wat voor je willen doen.

Kelly: “Een zelfgemaakt bonnen boekje met bonnen zoals: bereiden van een maaltijd, oppas baby voor een paar uurtjes, oppas oudere kindjes, oppas avondje weg, huis stofzuigen, was plooien en strijken, afwas doen, …”

Petra: “Jaaa, dit heb ik gekregen en was één van mijn mooiste kraamcadeaus! Dingen die er bij mij opstonden waren o.a. een zelfgemaakte cake, muesli, soep, avondmaaltijd voor het hele gezin en etentje bij deze vrienden. Heerlijk als je af en toe niet zelf hoeft te koken!”

Laura: “Tegoedbonnen voor een keertje oppassen, om je huis door te gaan, te zorgen voor een maaltijd etc. Die eerste twee weken krijg je veel hulp van iedereen, maar daarna wordt een beetje van je verwacht dat je dingen zelf weer kan. Ik vond het heel fijn dat een vriendinnetje even een wasje draaide voor me of even op de baby lette terwijl ik wilde douchen etc.”

3. Fotoshoot

Fotoshoots zijn een luxe en het blijft er vaak bij. Maar hoe leuk is het om een fotoshoot cadeau te krijgen.

Frederika: “Wij hebben van vrienden van ons, voor het kraamfeest een babyshower photobooth cadeau gekregen voor een dag. Wat was dat een geweldig cadeau! Het is iets dat je kunt huren. Je kunt daarmee foto’s maken, ter plekke uit laten printen en de foto’s bijvoorbeeld door de gasten in een fotoboek laten plakken en er wat leuks bij laten schrijven. Dit maakte gelijk een geweldig cadeau voor ons en onze dochter.” 

Suzan: “Wij hebben voor onze zoon een foto-abonnement bij een fotograaf gekregen. We konden 1x per jaar daar een fotoshoot doen totdat hij 5 werd. We hebben nu vijf professionele foto’s van hem, iedere keer genomen in juni. Ontzettend leuk om zijn ontwikkeling te zien.”

4. Oppas

Oppas is heilig voor mensen die net ouders zijn geworden. Al is het maar om eventjes naar de kapper te gaan, om je thee warm op te drinken of om even heerlijk lui in bad te gaan.

Sanne: “Ik vond het zelf fantastisch dat familie en vrienden ons avondeten kwamen brengen en de oppasbonnen zijn absoluut daarna met liefde gebruikt.” 

Saskia: “Wij hebben ook al een babysit- kaart cadeau gedaan met 10 oppasbeurten op.”

5. Huishoudelijke hulp

De was, de ramen, de tuin, het zijn allemaal dingen die er vaak bij blijven tijdens de kraamtijd. Het is zo fijn wanneer een ander je dan een handje helpt.

Marieke: “Iemand die eens komt stofzuigen en je naar je bed stuurt of bij je baby blijft zodat jij eens een lang bad of douche kan nemen en daarna gewoon weer weggaat. (Dat kan wel enkel als je echt close bent natuurlijk) of je strijk meeneemt of dienstencheques cadeau doet zodat je een poetsvrouw of strijkdienst kan inschakelen. 

Petra: “Een vriendin kwam een middagje ramen zemen, wat een luxe.”

Nathalie: “Hulp met huishouden/baby. Ik ben bevallen met een keizersnede en moest 6 weken rustig aan doen. Iemand die me was komen helpen met het huishouden was fijn geweest. Ik voelde me nu erg alleen (kraambezoek kwam in het weekend, doordeweeks was ik alleen als manlief aan het werk was).”

6. Cursus / activiteit

Samen dingen doen zijn altijd leuk, dus geef ook eens een ervaring cadeau.

Ellen: “Een kaartje om vrij te zwemmen (babyzwemmen), cadeaubon voor babymassage o.i.d.

Leanne: “Een draagdoekconsult of muziekles voor peuters.”

Sanne: “Een abonnement babyzwemmen of massagecursus voor baby’s.” 

Machteld: “Ik heb eens een bon gekregen voor baby- en mama yoga! Heel leuk om te doen!”

7. Bijdrage voor een goed doel

Jij hebt waarschijnlijk alles al wat je nodig hebt, maar dat geldt niet voor iedereen. Een bijdrage voor een goed doel is dan ook altijd een goed idee.

Charissa: “Voor onze derde hadden wij besloten om een kaartje in het geboortekaartje te stoppen waarop we vroegen mensen een bijdrage te geven aan een goed doel i.p.v. een kraamcadeautje. We hadden al zoveel (zeker ook als gastouder…) en er zijn zoveel kinderen die niks hebben. In ons geval was dat de VBOK. Dat vonden we heel fijn en bijzonder om zo te doen.”

Karin: “Wij hebben bij de geboorte van ons eerste kindje een sponsorkindje uit Guatemala geadopteerd. Bij het geboortekaartje hadden wij een los kaartje waarop stond dat onze dochter in overvloed op mag groeien, maar dat niet vanzelfsprekend is voor ons sponsorkindje. Dus ook met de vraag liever een gift aan ons sponsorkindje dan kraamcadeautjes.”

Evelien: “Wij vroegen de kraamvisite om nieuwe en gebruikte babykleding voor Stichting Slimme Boefjes. Ik heb bij de geboorte van onze derde daar twee hele dozen vol afgeleverd – allemaal kraamcadeaubijdragen. Ze waren er heel blij mee.

www.mommaluv.nl: hier kiezen de ouders zelf voor, voordat hun kindje geboren wordt. Als je meedoet aan MommaLuv vraag je aan het kraambezoek i.p.v. kraamcadeautjes een donatie voor en moeder en baby in een ontwikkelingsland aan wie je gekoppeld bent. Van die giften wordt er in het land zelf een pakket gekocht en geschonken met spulletjes die bijdragen aan een betere opstart van het nieuwe leventje daar. Het kindje hier geeft zijn cadeautjes dus symbolisch door. 

Meer ideeën? Geef het me door!

loslaten van babyspullen

Waarom is het loslaten van babyspullen zo moeilijk?

Dieuwke Een reactie plaatsen

Negen van de 10 huizen heeft nog wel iets van de babytijd op zolder liggen. Wat is het toch met babyspullen? Waarom kunnen we ze zo moeilijk loslaten? Wat ga je doen met al die mooie babykleding die je ooit met zorg uitzocht? En misschien heb je nog een wieg, een wipstoel, een box of een Maxi Cosy autostoel op zolder liggen terwijl de kinderen al lang groot zijn? Wat is het wat we er nog mee willen doen? Er zijn verschillende redenen waarom mensen de babyspullen nog willen bewaren. Ik vroeg het jullie op mijn sociale media.

Voor als er nog een kindje komt

Babyspullen bewaren voor een volgend kindje is niets mis mee. Maar HOEVEEL wil je bewaren? Wat als het kindje een ander geslacht heeft? Hoelang wil jij je ruimte opofferen? Heb je er vertrouwen in dat spullen wel naar je toe komen als je ze nodig hebt?

Nathalie: “Ik heb 4 jaar lang de kleren bewaard van mijn dochter voor als zij een broertje of zusje mocht krijgen. Het werd een jongen en ben langzaam gaan ruimen. Nu wil ik het bij 1 bak per kind houden met leuke kleren om te bewaren. Alleen is haar broer nu 2 en moet ik van hem nog alle kleren opruimen dat is dan wel weer een ding.. en kost ook veel tijd.”

Annette: “Sommige kleertjes wegdoen was even lastig, maar zodra ze de deur uit waren was ik het gevoel ook kwijt. Wij deden echt alles weg, en nu 5 jaar later verwachten we ons 4e kindje. Van alle kanten komen er spullen naar ons toe. En ook Vinted staat vol met leuks. Ik vind het echt superleuk om het nog eens opnieuw te verzamelen, en na deze baby gaat het ook weer weg, en niet op zolder.”

Ik bewaar het voor de kleinkinderen

Veel mensen bewaren het voor later, voor als er kleinkinderen komen. Let wel: als die er komen. En dan moeten je kinderen die spullen ook nog maar willen gebruiken. Is het het waard om al die jaren je ruimte te gebruiken om iets te stallen dat misschien nooit meer wordt gebruikt? Een box kun je ook voor een paar centen bij de kringloop halen. Weeg je beslissing dan ook goed af.

Maureen: “Het staat na 26 jaar nog steeds op zolder. Voor als er kleinkinderen komen denk ik . Misschien toch ook emotionele waarde want het is een ‘Winny the poeh’ collectie.

Kira: “Heb veel bewaard maar paar maanden geleden zijn we verhuisd en heb ik alles uitgezocht. Ik wou het bewaren voor als we hopelijk een keer kleinkinderen krijgen. Heb mijn zoon (19) en dochter (22) erbij gehaald en gevraagd wat zij er leuk van vinden en willen houden voor als ze eventueel kinderen krijgen. Er is maar 1 doos overgebleven wat ze uitgezocht hebben, die is dus meegegaan en staat hier nu op zolder.

Johanna: “Mijn moeder heeft van ons van vroeger super veel bewaard, meegezeuld door vele verhuizingen. Meubilair en echt dozen en dozen vol. Het is nu leuk er sommige dingen nog van te gebruiken. Maar veel is zo verouderd/verslechterd dat het niet meer bruikbaar is. En we voelen ook wel (emotionele) druk om die spullen die nog wel ok zijn te gebruiken zodat ze niet het gevoel heeft het voor niks te hebben bewaard. Dus ik ga zelf wel wat bewaren maar zeker kritisch zijn.”

Het is een rouwproces

Loslaten gaat gepaard met veel emoties. Vooral als het om een onvervulde kinderwens gaat, een gestorven kindje of het verlangen naar een tijd dat niet meer terugkomt. Maar om aan iets te denken hoef je echt niet 10 dozen vol met kleding en babydekentjes te bewaren op zolder. Mijn advies is om een herinneringsdoosje te maken. Doe daar iets van 5 items in dat veel waarde voor je heeft. En leg het niet op zolder, waar je zo weinig komt, maar geef het een prominent ereplekje in je huis. Koester de herinneringen, maar besef ook dat je leeft in het nu.

Annemieke: “De babyspullen wegdoen heb ik in gedeeltes gedaan. Het was voor mij ook een soort rouwproces wat wel een paar jaar heeft geduurd. Ik wilde zelf graag nog wel een kindje, maar dat ging hem niet meer worden. Bij elke keer dat je kleren weggeeft of weg doet, neem je een klein beetje afscheid van die periode. De kleinste maatjes zijn als laatste weggegaan. Ik heb nu nog een kleine doos staan met een paar kledingstukken waar een herinnering of emotionele waarde aan zit. Die wil ik bewaren. De rest heeft nu allemaal een nieuwe bestemming gekregen.”

Nicolette: “Stapje voor stapje afscheid nemen gaat goed. Bij ons komt er waarschijnlijk geen 3e kindje en de jongste is nu 2,5 jaar. Ik bewaar wat speciale kleertjes en kleine dingetjes zoals een doekje van de intensive care waar hij een tijdje heeft gelegen. Kleding geef ik weg, dat voelt goed. Goede herinneringen zitten in onze gedachten en niet in spullen.”

Mélanie: Moet ook zeggen dat het met de bevalling van de 2e duidelijk werd dat er geen derde zou komen, hoe zeer dat nog wel een harte wens was. En dus was er geen logische reden om spullen nog vast te houden en moest ik het proces van loslaten direct in. Ik heb toen ook een bak in de kledingkast gezet om de schifting makkelijker te maken. Als je iets grijpt uit de kast en het is te klein, direct erin. Niet teveel tijd geven om erover na te denken.”

Sanne: “Ik heb van de eerste newborn babykleertjes voor allebei de kinderen een ‘troost’ dekentje gemaakt. Ze liggen er vaak onder als ze moe zijn of ziek o.i.d. Zo zie ik de kleertjes nog vaak en liggen ze niet op zolder!”

Linda: “Ik ben er heel makkelijk in. Heb het eerste setje bewaard en de rest weggegeven. We leren de kinderen ook dat spullen spullen zijn en herinneringen en emoties in je hart/hoofd zitten en niet in spullen.”

Wil je graag leren om te minimaliseren? Dan zijn deze twee e-books zeker iets voor jou:

Wil je graag alle nieuwe blogs in je mailbox ontvangen? Laat dan hiernaast je mailadres achter. En lees je dit op je telefoon? Dan kun je dat bijna helemaal onderaan de pagina doen.

Lees ook: