Dit is Mandy Ladan, moeder van Gioia (bijna 5) en Vita (2). Ze is werkzaam als leerkracht in het basisonderwijs. Ruim vijf jaar geleden heeft ze Stichting MommaLuv opgericht. Mandy is minimalistische moeder van de maand maart 2016.
Mandy: “Met mijn stichting koppel ik aanstaande Nederlandse ouders aan een aanstaande moeder in een ontwikkelingsland die ongeveer gelijk haar kindje verwacht. Na de geboorte van het Nederlandse kindje vragen de ouders een donatie voor de moeder daar in plaats van kraamcadeautjes. Van het ingezamelde geld wordt er in het ontwikkelingsland een mooi kraampakket samengesteld. Het is dus een symbolisch doorgeven van de kraamcadeautjes. Hier hebben we kraamcadeautjes niet echt nodig, en daar kan de moeder deze extra hulp maar al te goed gebruiken bij de opstart van het nieuwe leventje. Doordat je foto’s van de moeder en baby ontvangt maakt het dat deelnemen aan MommaLuv een heel persoonlijke manier van doneren is. Ook is het natuurlijk een tegenreactie op de grote mate van overconsumptie als er hier in Nederland een kindje geboren wordt. Meer dan liefde en verzorging heeft je kindje echt niet nodig. Het geven van kraamcadeautjes is een ingeslepen traditie in onze cultuur, maar ik wil met MommaLuv laten zien dat het ook anders kan. We ontnemen de ‘joy of giving’ niet, het gaat alleen naar een baby die het veel harder kan gebruiken.
Meer dan liefde en verzorging heeft je kindje echt niet nodig.
Elke dag een andere outfit
Op het moment dat ik ruim vijf jaar geleden onverwachts zwanger bleek te zijn, werden we overladen met (tweedehands) spullen en cadeautjes. Al vrij snel waren we in het bezit van een volledige garderobe, bergen boxspeeltjes, maar ook het kamertje en de kinderwagen kregen we cadeau. Uiteraard waren we hier ontzettend dankbaar voor, maar er speelde bij mij ook een ander gevoel op. Toen ik, ongeveer zeven maanden zwanger, de kledingkast in stond te ruimen, bedacht ik me dat ons meisje werkelijk alles zou hebben wat ze maar kon wensen. Ik kon haar dagelijks een andere outfit aantrekken de eerste maanden en als ze wilde kon ze elke dag met een andere knuffel in slaap vallen.
Een goed doel
Vervolgens bedacht ik me dat ik er absoluut niet al te veel spullen meer bij wilde hebben in ons kleine huisje. Ik wilde dus echt niet dat alle kraamvisite die ons zou komen bezoeken als onze dochter geboren was, nog meer cadeautjes zou meebrengen. We zochten naar een alternatief. Zouden we mensen vragen om een donatie voor een goed doel? Maar is dat niet erg onpersoonlijk? En komt het allemaal wel terecht waar het terecht moet komen? Die avond kwam ik op het idee voor MommaLuv. Waarom niet binnen mijn eigen netwerk op zoek gaan naar contactpersonen in ontwikkelingslanden die mij aan zwangeren konden helpen voor wie wij een kraampakket bij elkaar konden gaan sparen samen met onze kraamvisite? Ik werkte het e.e.a. uit, en binnen een week kreeg ik een foto opgestuurd van de eerste moeder in Ecuador.
In de praktijk blijkt dat veel mensen alsnog een klein cadeautje meebrengen wanneer ze op kraamvisite komen, maar dit is dan vaak een persoonlijk en duurzamer cadeautje. Bijvoorbeeld een klein boekje waar ze dan een boodschapje in de kaft geschreven hebben. Daarnaast doen ze dan een donatie voor de MommaLuv-moeder aan de andere kant van de wereld.
Toch denk ik dat wij door deelname aan MommaLuv, uiteraard bij beide dochters, een stuk minder spullen in huis hebben. Door deze insteek aan het begin van hun leventje brengen we ze denk ik al een stukje bewustzijn mee. Natuurlijk hebben ze ook een kamer vol speelgoed, maar ze zijn er zuinig op en kennen de waarde ervan. Ze weten hoe bijzonder het is dat ze dit hebben, omdat ik ze ook vertel over de kindjes in de MommaLuv-landen die niets hebben.”
Wat is er voor jouw veranderd, sinds je aan het minimaliseren bent?
“Ik geef een stuk minder geld uit, en denk veel beter na over een aankoop. Dit geldt niet alleen bij spullen voor mijn kinderen, maar ook bij bijvoorbeeld kleding voor mezelf. De mensen om me heen weten hoe we in het leven staan en dat ik bijvoorbeeld erg graag ‘tweedehandsjes’ aanneem. Het gebeurt dus geregeld dat ik in een broek van mijn zusje, een top van een vriendin en een vest van de buurvrouw loop. Ik vind dit erg leuk. Om het feit dat deze spullen niet weggegooid zijn, en om het feit dat deze mensen zo lief zijn om dit aan me te geven.”
Wat vind je het moeilijkst om te minimaliseren?
“De stapel spullen in je huis groeit zo snel zonder dat je er zelf geld aan uit hoeft te geven. Ik vind het moeilijk om dingen weg te gooien. Vooral spullen die ik heb gekregen. Mijn huis is dus nog steeds een stuk rommeliger dan ik zou willen. Ik denk te vaak ‘o dit kunnen we vast nog weleens gebruiken’, en stop dingen in een kastje om er vervolgens vijf jaar niet meer naar om te kijken. Dit zal mijn levenslange uitdaging blijven. Ik gooi dingen vaak alleen weg als het kapot of incompleet is. Ik houd ervan om dingen weg te geven aan mensen die het kunnen gebruiken, maar soms houdt het me ook tegen om anderen met dingen ‘op te zadelen’. Ik ben aan het leren.”
Minimaliseer je ook in afval?
“Nog niet. Dit is voor mij een project op de lange termijn. We zijn wel erg goed aan het recyclen met vijf verschillende vuilnisbakken, maar dit moet er eerst even goed inslijpen. Als dit vanzelfsprekend wordt in mijn huishouden, dan is het tijd voor de volgende stap.”
Wat zou je in de toekomst nog graag willen minimaliseren?
“Boeken en cd’s. Ik heb zoveel herinneringen bij elk boek en elke cd die ik ooit gekocht heb. Alles roept een gevoel op en ik vind het enorm moeilijk om hier afstand van te doen. Mijn man zit vaak ’s avonds te lezen op zijn e-reader. Ik kan er gewoon nog niet aan.
Verder heb ik ditzelfde melancholische gevoel soms bij bepaalde kledingstukken. Als deze kledingstukken echt oud en versleten zijn dan moet ik ze natuurlijk weggooien. Wat ik nu soms doe, is er een stukje stof uitknippen en dat bewaar ik in een schoenendoos. Alsnog niet echt minimaliseren natuurlijk, maar het is al een stap.”
Wat betekent de website MoedersMinimalisme.nl voor jou?
“Op MoedersMinimalisme lees ik over waar ik in the end heenwil. Ik vind het heel inspirerend om de artikelen te lezen en wordt vaak gemotiveerd om op te gaan ruimen, haha. Dikwijls eindigt een leessessie op de website dan ook in het uitruimen van een keukenkastje of mijn schoenenla.”
Wat zijn voor jou de mooiste dingen in het leven?
“Bezig zijn met een missie, met een doel. Het gevoel dat je vleugels krijgt als je echt bezig bent met datgeen wat je wilt doen in je leven. Het mooist vind ik om proberen dit gevoel over te brengen op onze dochters. Ik hoop dat wij ze kunnen begeleiden bij het vinden van hun doel, wat willen zij echt doen later. Mijn man is schrijver en dat is ook niet de makkelijkste weg om af te leggen. Onze meiden zien de struggles natuurlijk ook, maar toch hoop ik dat het belangrijkste dat wij hen gaan meegeven, zal zijn: ‘Pas als je doet wat je moet doen, zul je komen waar je moet zijn.’
Mijn eigen doel ligt hem in het helpen. Er zijn voor andere moeders. Moeders waarbij de geboorte van hun kindje gepaard gaat met grote zorgen. Mijn doel is om iets bij te dragen met mijn initiatief MommaLuv. Mijn doel in Nederland is het stimuleren van een bewustwording. We consumeren er maar op los. Zeker als er een baby geboren wordt. Is dit nodig, of doen we het omdat iedereen het doet? Het kan ook anders. En dat is MommaLuv.”
24 schoenen, 5 kinderen en 2 volwassenen gaan op reis. Die schoenen, dat zijn de onze en die mensen, dat zijn wij. Dit gaat echt over ons. Jos en Heidi, 2 mensen die in 12,5 jaar tijd zijn uitgegroeid tot een gezin van 7 personen. Met onze 2 jongens en 3 meiden gaan we de wijde wereld in. We hebben een camper uit 1998 van 7 meter lang en 2,5 breed, ons eigen tiny house op wielen. Hier willen we 1 jaar lang in gaan wonen, tientallen mensen mee bezoeken en duizenden kilometers mee afleggen in binnen- en buitenland.
Onze twee uitdagingen zorgen voor interessante denkprocessen. Welke spullen vinden we onmisbaar voor op reis? Een minimale kledinggarderobe per gezinslid, een e-reader, vooruit, ook wat Donald Ducks, kaartspelletjes, pennen, papier en stiften, een smartphone met camera. Elk kind krijgt een bak om te vullen en mag voor zichzelf beslissen wat hij of zij belangrijk vindt om mee te nemen. We ontdekken slimme oplossingen zoals een wonderpan, zodat we met weinig gas een oventje hebben. Ook komt er een zelfgemaakt veldbed voor op de voorstoelen, zodat we niet elke avond de tafel om te hoeven bouwen tot een bed.
Hoe je kledinglijst eruitziet verschilt natuurlijk per persoon. Het hangt af wat voor werk je hebt, hoe vaak je de was doet en wat je fijn vindt om te dragen. Houd je niet van overhemden, dan doe je daar t-shirts voor in de plaats. Houd je niet van spijkerbroeken? Dan doe je daar een ander soort broek voor in de plaats. Ik raad je aan om zo je persoonlijke garderobe-lijst te maken en je kledingkast daar stapje voor stapje op aan te passen. Heb je aan 3 t-shirts te kort? Doe er dan een paar bij. Bekijk wat voor jou handig is.
