Ik volg haar al een tijdje op Instagram en smelt iedere keer weer van de prachtige foto’s die ze plaatst van o.a. haar mooie dochter. Nienke is 31 jaar, getrouwd met Rick en moeder van Amber (3 maanden). Ze wonen in de suburbia van Utrecht. Nienke werkt als freelancer in digitale communicatie en is momenteel vooral huismama voor de kleine meid. Nienke heeft een eigen blog en is de minimalistische moeder van de maand!
Wanneer besloot je te gaan minimaliseren Nienke?
Toen ik een jaar of 23 was ben ik 3 keer in 3 jaar verhuisd. De eerste twee keer verhuisde ik met mijn familie, de derde keer ging ik voor het eerst echt op mezelf wonen. Het jaar daarop werd mijn huurwoning verbouwd en moest weer alles in dozen. Toen merkte ik dat ik gek werd van al die spullen die ik maar bleef inpakken en rondsjouwen. Ik begon ook veel te reizen en merkte daar hoe weinig ik nodig had als ik van huis was. Ook merkte ik dat het blij zijn met spullen vaak maar van korte duur is. Alles wat je hebt moet je onderhouden. Op mijn werk merkte ik dat ik mensen onder de indruk probeerde te krijgen door er netjes uit te zien omdat ik als beginnende starter onzeker was. Ik wilde dat niet meer nodig hebben. Al die redenen zorgden ervoor dat ik ontzettend ben gaan opruimen.
Toen ik mijn vorige relatie had verbroken, ben ik van mijn flatje van 56m2 naar een studio in de binnenstad van 23m2 gegaan. Precies gehalveerd dus 😉 Daar heb ik 1,5 jaar gewoond en mijn nieuwe vriend (mijn huidige man) is daar toen later bij ingetrokken. De inboedel van mijn oude plekje verkocht ik grotendeels aan mijn ex. Voor mijn nieuwe kleine plekje kocht ik wat praktische meubeltjes die perfect waren voor die ruimte. Voor mij voelde dat echt als mijn eigen “tiny home”. Ik had een vide met een ladder, een piepklein badkamertje en toch een ruime keuken. Vanzelfsprekend moest ik wederom heel erg minimaliseren om daar te kunnen wonen. Het was piepklein maar we vonden het heel erg gezellig. Uiteindelijk zijn we wat groter gaan wonen en heb ik de inboedel van het kleine huisje aan de nieuwe verhuurster verkocht.
We zijn verhuisd naar een appartement van 80m2, maar we hebben hier geen losse berging, alleen een kleine gangkast waar de wasmachine staat met een paar plankjes. We blijven dus minimaliseren. Totaal ongepland – maar wel heel gewenst – kwamen we van een reis uit Japan terug en bleek ik in verwachting van ons meisje. We hebben de inrichting van ons appartement toen weer helemaal omgegooid. Nu is het een heerlijk plekje voor ons kleine gezinnetje, alles gelijkvloers en de baby lekker dichtbij.
Met een klein kindje is het gebrek aan berging soms nog wel even passen en meten, sommige dingen wil je wel bewaren voor later.. Maar eigenlijk hakken we de knoop vaak snel door en geven we spulletjes gauw weer aan anderen. We lenen ook veel voor haar van vrienden. Ik ben uiteindelijk gaan denken vanuit een oogpunt van overvloed. Veel mensen bewaren alles uit een gevoel van schaarste. Door een mooi boek ben ik in gaan zien dat we in overvloed leven en dat, wanneer we iets nodig hebben, dat bijna altijd wel te vinden of te lenen is.
We hoeven ons dus niet overal aan vast te houden, maar kunnen dingen die functioneel zijn gerust loslaten of een nieuw huisje geven. We hebben in dat jaar heel veel gereisd en zijn veel op pad geweest. We hebben inmiddels geen tv-abonnement meer en onze boeken, films, series en computerspellen zijn nu allemaal digitaal. Heerlijk is dat. Het blijft overigens steeds een proces. Minimaliseren gaat ook digitaal: welke apps gebruik ik wel en niet, moet ik echt al die 1001 foto’s van die reis bewaren of bewaar ik alleen de mooiste.. Gelukkig hebben we in Nederland vaak wat regenachtige dagen, altijd een perfect moment om zulke dingen weer even uit te zoeken.
Wat is er voor jou veranderd, sinds je aan het minimaliseren bent?
Vooral mijn focus: van spullen naar ervaringen. Begrijp me niet verkeerd, ik hou van mooie spullen en een gezellig huis. Ik ben gek op interieur en architectuur. Maar nu ik weet wat mijn man en ik mooi vinden en hoe we ons leven willen leiden, voegen we alleen de spullen toe die voor ons een meerwaarde en een bepaalde duurzaamheid hebben. Daarbij is het heerlijk dat alles een plek heeft, we hebben het huis zo opgeruimd omdat we precies weten waar alles opgeborgen moet worden. Minder spullen, een duurzame stijl en een duidelijke plek voor alles heeft daar ontzettend aan bijgedragen.
We houden beiden enorm van reizen, lekker eten en op pad gaan. We willen onze vrienden zien en een fijne tijd met hen hebben. We willen dat ons meisje de ruimte heeft om lekker te spelen. De vrijheid om te reizen en avonturen te beleven willen we altijd behouden. De keuzes die we in ons leven maken moeten aansluiten op die wensen. Dat betekent ook dat we in sommige aspecten van ons leven niet minimalistisch zijn. Mijn man is een grote bordspellen liefhebber en we hebben een kast tjokvol spellen. Die worden overigens af en toe wel uitgemest zodat we alleen de leukste spellen over houden. We vinden het heerlijk om bordspellen met vrienden te spelen. Minmalisme is voor mij: hebben wat je nodig hebt en waar je plezier aan beleeft. Ik haak graag, dus slingert er geregeld een bol wol door de kamer. Ook hebben we een hobby waar we grote kisten voor nodig hebben. We gaan niet op onze hobby’s minimaliseren, al zijn we wel kritisch met wat er nog gebruikt wordt en wat niet.
Een paar jaar geleden heb ik de ‘Ik geef weg – Utrecht en omgeving” facebook groep opgericht, na het idee van de landelijke groep van Jules Martin. De weggeefgroepen vind ik echt een geweldig initiatief en we geven ontzettend veel spullen via die groepen weg. De groep is heel klein begonnen en heeft nu meer dan 10.000 leden. Het is een heerlijk gevoel dat je anderen blij kan maken met de spullen die jij niet meer gebruikt, en het is helemaal mooi te zien dat anderen dat net zo voelen! Soms zijn dat de gekste dingen. Ik heb mensen aan de deur gehad voor een setje douchegordijnringen die ik over had, een kapotte stofzuiger (met de boodschap, als je hem kan maken mag je hem hebben..) en boodschappen die ik niet op kreeg. Zo’n groep, anders dan een kringloopwinkel, verbindt vraag en aanbod meteen met elkaar. En dat maakt het ook heel makkelijk om dingen uit te lenen en door te geven.
Wat vind je het moeilijkst om te minimaliseren?
Hmm. Even nadenken. Op zich kan ik bijna alles redelijk goed minimaliseren. Maar als ik er over nadenk, heb ik soms een neiging om lege verpakkingsmaterialen en flesjes te bewaren omdat ze handig zijn of een mooie vorm hebben. Dan vind ik het ook zonde om ze weg te doen. Maar als ik daar niet mee doe mogen ze eigenlijk wel een nieuw huisje krijgen of gerecycled worden. Sommige dingen met persoonlijke waarde kunnen ook lastig zijn, of dingen die we cadeau gekregen hebben maar eigenlijk geen plek voor hebben of het niet onze smaak is. Soms kost dat me even wikken en wegen. Maar vaak zijn we uiteindelijk vaak wel resoluut.
Minimaliseer je ook in afval?
Dat proberen we zoveel mogelijk te doen. Zelf heb ik geen rijbewijs en er zit helaas geen eco/natuurwinkel hier in de buurt. Dat maakt het lastig om ecologisch in te slaan met een kleine meid bij me. Er past ook maar zoveel in een kinderwagen. Veel producten van de ‘gewone’ supermarkten zijn nodeloos ingepakt. Daar zou ik nog wel een verbeterslag in aan willen brengen. Wel recycle ik alles wat los en vast zit. Wat soms inhoud dat ik uren sta te scheuren om verpakkingen dusdanig uit elkaar te krijgen dat ze in de juiste bakjes komen. We wonen nu in een appartement, maar zijn op zoek naar een leuk huisje met een tuintje. Dan wil ik ook graag een compostbak. Ik denk dat er – naast het ingezamelde plastic – dan nog maar erg weinig restafval over zal blijven. Qua cosmetica en verzorgingsproducten gebruiken we maar heel weinig en waar ik kan probeer ik ook dingen zelf te maken.
Wat zou je in de toekomst nog graag willen minimaliseren?
Haha. Mijn kledingkast. Die was eigenlijk heel goed geminimaliseerd. Ik had alles wat ik mooi vond en waar ik me fijn in voelde. En toen werd ik zwanger. Nu ik 3 maanden geleden bevallen ben middels een keizersnede, is mijn lijf nog niet helemaal terug in vorm. Ik moet dus even geduld hebben of dat weer gaat lukken en welke items nog mooi zullen staan (en praktisch zijn met een kindje!). Dat vind ik ergens wel vervelend, want door het gebrek aan ruimte wil ik alles heel graag opruimen, maar vind het ook ergens zonde om nu al spulletjes weg te doen. Misschien moet ik mezelf een soort deadline zetten.. 9 maanden ontzwangeren zegt men toch?
Naast materieel, zou ik graag minimaliseren in ergernissen. In negatieve emoties of geroddel. Je artikel over het minimaliseren van meningen vond ik daarbij heel inspirerend. Wanneer alle spullen in je leven op orde zijn, is het tijd voor de binnenwereld. Het mooie is ook juist door je leven te versimpelen, dat je meer tijd en rust hebt om de binnenkant aan te pakken. En die is, uiteindelijk, natuurlijk wel het belangrijkste. Door minder met spullen bezig te zijn heb je meer ruimte om te focussen hoe een beter mens te zijn.
Welke boeken/websites hebben je geïnspireerd?
De quote van William Morris “Have nothing in your house that you do not know to be useful, or believe to be beautiful.” en Thoreau “Our lives are frittered away by details. Simplify simplify simplify” hebben me altijd zeer geïnspireerd. Het begon met die laatste quote die ik in een boek van Isabel Losada vond. Zij had een leuke “Efficiency Checklist” op haar website samengesteld die ik toen al erg inspirerend vond. Toen begon ik me erg te interesseren voor het boeddhisme, en daar komt gehechtheid natuurlijk veel aan bod. Veel boeddhisten die veel rondreizen hebben nauwelijks bezittingen. Ook dat zette me aan het denken, ik merkte dat ik tijdens mijn reizen ook maar weinig nodig had. Door het boeddhistische gedachtengoed ben ik gestopt met vlees eten en ben ik vaker dingen weg gaan geven dan dat ik er nog geld voor vroeg.
Ik ben Thoreau gaan lezen en de websites van Joshua Becker (becomingminimalists) en Leo Babauta. Ook kwam ik bij TheMinimalists uit, die waren toen nog maar net begonnen met hun website en hun leven te veranderen. Het leek een soort universeel idee wat overal terug kwam. Het idee van overvloed ontstond bij mij vanuit het boek “Simple Abundance.” Ook ontstond er bij me een fascinatie voor tiny homes door de documentaire “We, the tiny house people” en onze voorliefde voor Japan. Japanners zijn bij uitstek mensen die van kwaliteit en minimalisme houden, en ze wonen vaak in zeer kleine huizen (met net zulke kleine autootjes!)
Wat betekent de website MoedersMinimalisme.nl voor jou?
Gezien ik echt nèt moeder geworden ben, vind ik het geweldig om alle tips rond minimalisme met kinderen te lezen. Daarbij vind ik het ook heel fijn om minimalisme door de ogen van een vrouw te zien. Het is leuk te lezen hoe minimalistische mannen 1 tshirt en 1 spijkerbroek hebben, maar tips van vrouwen voor een minimalistische kledingkast met een vrouwelijke inslag zijn toch een stuk prettiger! Ook de DIY verzorgings- en schoonmaakproducten vind ik heel fijn! Ook vind ik het fijn dat je facebooksite een platform geeft om vragen te stellen hoe andere moeders met bepaalde aspecten van het minimalisme omgaan. Dat vind ik ook inspirerend en vooral motiverend om te lezen.
Wat zijn voor jou de mooiste ‘dingen’ in het leven?
Mijn familie, mijn vrienden en de wereld zien. Genieten van de liefde van mijn man en onze dochter. Het waarderen van de grote en kleine dingen. De zon op zien komen boven de Grand Canyon en de beste sushi ter wereld eten in Japan. Herstblaadjes. Een goede cappuccino. Onze dochter zien lachen. Lekker eten. Mooie momenten delen met de mensen waarvan ik houd. We willen later graag veel reizen en avonturen beleven met onze dochter. Begin volgend jaar gaan we met haar naar Japan en Amerika. Ontzettend spannend maar ook ontzettend leuk!
Wat denk je dat jouw doel is in het leven?
Onze planeet een beetje mooier achterlaten en de mensen om me heen helpen gelukkig te worden. Onze dochter gezond en gelukkig te laten opgroeien, met een goed besef van de wereld om haar heen en haar rol daarin. Middels mijn werk probeer ik mensen te helpen hun wereld te digitaliseren en te versimpelen. Maar uiteindelijk draait het allemaal om connectie: met elkaar en met de wereld waarin we leven.
