Al sinds ik jong ben, houd ik van orde, structuur, overzicht en regelmaat. Het past bij mij als persoon: ik ben heel gevoelig en ben snel overstuur als er chaos is of er veel gebeurt om me heen.
Aan de ander kant houd ik ook van uitdagingen, ben ik heel creatief en zie ik overal iets moois in. Ik hoorde mezelf regelmatig zeggen: “Oh, daar kan ik echt iets tofs van maken.” Of “Zonde om weg te gooien!”
We kregen twee dochtertjes en daarbij ook speelgoed, véél speelgoed! Op het werk waren veel collega’s met dochtertjes en dus kwam er een roulatiesysteem van kinderkleding, véél kinderkleding!
Ikzelf had kleding voor werk, kleding voor thuis, kleding om te chillen, kleding voor als die kilo’s er weer af waren, kleding om mee te klussen. Er waren schoenen in alle soorten en kleuren. We houden van koken, dus er was veel kookgerei: van borden en schaaltjes tot allerlei keukentools. De kasten puilden uit.
Burnout
Twee jaar geleden kreeg ik een burn-out. Een flinke ook. Werkgerelateerd; de druk was te hoog en de motivatie gedaald tot het nulpunt. Ik zat meer dan een jaar thuis en in die tijd werd ik intensief gecoacht, had ik tijd om na te denken en kwam het besef: dit is mijn kans om mijn leven over een andere boeg te gooien. Op alle gebieden! Door de enorm hoge stress die ik ervoer, groeide het verlangen om terug te gaan naar orde, structuur en voorspelbaarheid. We hebben twee dochtertjes, ten tijde van die burn-out twee en vier jaar oud. Pittige leeftijden!
Ons huis kon je beschrijven als: een ‘gezellige’ chaos. Van binnen knaagde het: ik wil orde en rust. Overzicht. Dit is nodig om die prikkels te managen en niet alleen voor mij, maar ook voor onze gevoelige dochters en mijn eveneens prikkelgevoelige man.
De boeken van Marie Kondo kwamen in huis. Daarna las ik over FlyLady. Dat leek beiden enorm te passen bij mijn wens! Mijn man was niet te overtuigen. “Je T-shirt bedanken?! Wat een onzin!” “Een logboek bijhouden over wat ik in huis doe? Echt niet.”
Hij hielp me ook niet mee in mijn wens bepaalde ruimtes op te ruimen, tot grote frustratie van mij. Een burn-out helpt niet mee in de kwaliteit van plannen en denken en mijn energielevel, dus het opruimen ging extreem traag…
Mijn man zei: ik snap nu helemaal waarom je zo graag wilt opruimen!
Lade voor lade
Ik ben stoïcijns begonnen met een aantal veranderingen en opruimen. In het kader van: dan is mijn kast in ieder geval wel netjes. Het ging lade voor lade, plankje voor plankje. Maar: wat een verademing! Die strakke kasten met kleding! Kicke! Weggooien en verkopen van spullen werd bijna een sport; ik verkocht spullen op Marktplaats en spaarde voor een nieuwe naaimachine. Wat een toffe beloning en het werkte twee kanten op: meer overzicht én een naaimachine als beloning voor mijn werk.
Dankjewel schoenen
Mijn man stoorde zich al tijden aan de schuur. Op een mooie lentedag, hebben we deze aangepakt: alle zooi eruit en schiften, wat brengen we naar de stort van de gemeente en wat mag terug. Ik hoorde hem die dag een keer zeggen: “Dank je wel schoenen, voor al die stappen die we samen hebben gezet.” Een beetje cynisch, dat wel…
Mijn man was zó blij met het resultaat, dat hij naar me toe kwam en zei: “Ik ben zo mega blij dat dit opgeruimd is, ik snap nu helemaal waarom je zo graag wilt opruimen! Vanaf nu gaan we het samen doen en help ik je waar ik kan!”
De kinderen leren nu ook dat het fijn is om speelgoed en kleding aan anderen te geven.
En zo geschiedde: we hebben samen een plan gemaakt wat we eerst wilden opruimen. Ik leerde mijn gewoonte af om leuke spulletjes te kopen die we niet nodig hebben, door mezelf telkens de vraag te stellen: is het noodzakelijk? Word ik hier blij van?
Met de Marie Kondo trucs werden de kasten leger en de kleding netjes opgevouwen.
De kinderen leren nu ook dat het fijn is om speelgoed en kleding aan anderen te geven. Met grote regelmaat lopen we hun kamertjes door met als doel: wat kan iemand anders blij maken. Spullen die kapot zijn, gaan weg.
Een proces
Het is een mindset die we veranderd hebben. Het is ook een proces. Creatieve dingen zijn nog een uitdaging voor mij persoonlijk. Er zijn nog steeds teveel spullen in huis. Schoonmaakmiddelen zijn ook zo’n doorn in het oog, dus ik verdiep me nu in natuurlijke schoonmaakmiddelen met zo min mogelijk verschillende flessen. Minder afval, minder verpakkingen. Geen fles shampoo, maar een shampoobar. Elke week gaan er spullen naar de kringloop of de container in. Het balletje rolt vanzelf verder.
Nogmaals: het is een proces. Toen ik dat accepteerde, werd alles zoveel eenvoudiger.
Minimaliseren voelt niet als controle willen hebben, maar het creëert rust, overzicht en tijd voor elkaar. En dat laatste is de grootste winst. ❤️
P.s. Ik ben erg blij met de Facebookpagina ‘Minimaliseren kun je leren‘; het heeft veel voor me gedaan ❤️
Liefs, Tamara
Wil jij ook je verhaal kwijt? Mail je verhaal in max. 500 woorden met een paar bijpassende foto’s naar dieuwke@moedersminimalisme.nl. Is schrijven niet helemaal je ding? Mail dan je telefoonnummer, dan bel ik je voor een telefonisch interview. Uiteraard mag je anoniem blijven.
