Niet iedereen heeft het geluk om van een tuin te kunnen genieten. Aan de andere kant, wat je niet hebt, hoef je ook niet te onderhouden. 😉 Als je wel een buitenparadijsje hebt, moet je daar in de regel ook energie in steken. Of je nu een weelderige border hebt vol met bloemen en planten of een strakke tuin, dat maakt niet uit. Het gaat om waar jij gelukkig van wordt. Maar hoeveel spullen liggen of hangen er dat je niet gebruikt? Dat verweerd is? Of verrot? Spullen die je niet meer mooi vindt? Of niets toevoegt?
Drie tips voor de ideale tuin van een minimalist
Tip 1) Is de tuin voor jou goed te onderhouden?
Het lijkt natuurlijk allemaal prachtig. Zo’n groen paradijs met alles er op en eraan. Maar bomen moeten gesnoeid, gras moet worden gemaaid en bloemen moeten worden verzorgd. Kun je het allemaal bijhouden? Zo nee, hoe kun je het voor jezelf gemakkelijker maken zonder iedere plant te verwijderen en je tuin enigszins nog wel diervriendelijk te houden? Probeer niet gelijk je tuin vol te tegelen, maar overleg met een tuinier hoe jij je tuin kunt aanleggen zodat jij het nog steeds goed kunt onderhouden.
Tip 2) Hoeveel prullaria ligt en hangt er bij je om het huis?
Lantaarntjes, bloempotten, kaarsjes, hangers, beeldjes enz. Sommige mensen hebben het halve tuincentrum bij ze achterhuis gezet. Hoeveel er van is verweerd of verrot? Van welke spullen word je echt gelukkig en welke spullen voegen niets meer toe? Hoeveel bloempotten heb je staan waar je niets mee doet? Gebruik je alle stoeltjes, tafeltjes en bankjes die bij je buiten staan?
Tip 3) Wat vind jij belangrijk in je tuin?
Waarom heb je een tuin? Wil je graag dat je kinderen er spelen? Vind je het fijn om er met je gezin te eten? Wil je er graag tot rust komen? Moet het een fijne plek zijn voor je kippen of andere huisdieren? Houd je van vogels? Wil je er sporten? Of houd je gewoon heel erg van tuinieren of om je eigen groente te kweken? Schrijf eens de drie belangrijkste doelen op voor de ruimte die je buiten hebt. Focus op dat wat jij belangrijk vindt.. De rest is exit.
Tip 4) Gebruik natuurlijke en duurzame producten
Als je iets aanschaft voor je tuin, zoals meubels, laat het dan de duurzame variant zijn. Let bijvoorbeeld of het FSC-keurmerk. Zo hebben we laatst onze schutting geverfd met duurzame verf van Moose Färg. Dit is een Zweeds merk, een houtverf die duurzaam geproduceerd en biologisch afbreekbaar is. De verf is gebaseerd op het eeuwenoude Zweedse verfrecept waarin natuurlijk grondstoffen zoals stijfsel, lijnolie en aardpigment zijn gebruikt. Daardoor ontstaat een prachtige matte uitstraling. De verf is in Nederland zeker 4 tot 5 jaar onderhoudsvrij en bladdert niet. Ik kan het iedereen aanraden.
Kijk hier voor mijn pinterestbord over minimalisme in de tuin
Hoe ziet jouw ideale tuin eruit?
Wil je graag leren om te minimaliseren? Dan zijn deze twee e-books zeker iets voor jou:
Wanneer je voor het eerst zwanger bent, is dat natuurlijk heel speciaal. Sommige moeders weten al precies hoe het babykamertje er uit komt te zien en kunnen niet wachten om de eerste spullen aan te schaffen.Maar wat heb je écht nodig? Hoe ziet een minimale baby-uitzet eruit?
Toen ik voor het eerst zwanger was en nog nooit van ontspullen had gehoord, gaf ik met gemak honderden euro’s uit. Je hebt immers alles over voor je kleine spruit en alles moet natuurlijk perfect. Nu ik terug kijk, denk ik, waar was ik mee bezig? Ik weet nu dat ik al die spullen vooral voor mezelf kocht. Het is cliché, maar een kind heeft behoefte aan warmte, liefde, bescherming en voeding. Of er nu een hip aankleedkussenhoes van 50 euro op je aankleedkussen ligt, (waar bovendien toch altijd een hydrofiele luier overheen ligt) of een simpele handdoek, dat zal dat kind een worst wezen.
Het zijn de ouders zelf die bezeten zijn van bezit. Maar ik was ook onwetend. Ik dacht dat de haartjes van mijn baby moesten worden gewassen en dus kocht ik babyshampoo. Ik dacht dat ik gelukkig werd van babykleertjes en dus kocht ik de hele Hema leeg. Nu weet ik wel beter. Bij mijn tweede kindje had ik dan ook een minimale baby-uitzet.
Ik vroeg de leden van mijn Facebookpagina ‘Minimaliseren kun je leren‘ welke babyspullen zij ooit hadden aangeschaft maar nooit gebruikt. (en kreeg welgeteld 110 reacties!) En ik ben me er van bewust dat wat voor de één goed werkt, dat voor een ander niet zo hoeft te zijn. Dit artikel schrijf ik dan ook niet om je te vertellen wat juist is of wat niet, maar om je eerst even bewust na te laten denken, voordat je iets gaat kopen.
Wat zit in jouw minimale baby-uitzet?
Bad met standaard
Natuurlijk moet de baby gewassen worden, maar dit hoeft niet beslist in een badje. Dit kan ook prima in een emmer of in je wasbak. Er zijn ook moeders die nemen hun baby standaard mee onder de douche. Het lastige is, dat je pas weet wat voor jou werkt, zodra je het hebt ervaren. Mijn advies is dan ook om geen badje te kopen maar om er ééntje te lenen. Gebruik je hem veel? Dan kun je altijd nog ééntje kopen. Een badstandaard kan handig zijn, maar hoeft niet beslist. Ik had zelf het badje vaak op de wastafel staan (je kunt er eventueel nog een plank onder zetten). De tummytub had ik destijds geleend. Gelukkig maar, want ik heb hem maar een enkele keer gebruikt.
Renske: “Het badje en tummytub hebben wij misschien maar 5 keer gebruikt, omdat we haar altijd mee onder de douche namen.” Audrey: “De tummytub vond ik echt een onding. Ik heb het maar een keer gebruikt.” Mirjam: “De tummytub heb ik bij de oudste echt vaak gebruikt, nu eigenlijk alleen in de kraamweek.” Margreet: “Een tummytub nooit gehad, wij wasten de baby gewoon in een emmer.”
Badthermometer
Ik weet nog dat ik het badje vulde in de kraamweek en de badthermometer er in deed. Mijn moeder (moeder van 4 kinderen) keek me vreemd aan en vroeg waar dat nou goed voor was. “Je kunt het toch ook gewoon voelen?” Ik als onzekere moeder, heb toch altijd netjes de badthermometer gebruikt, omdat het me veiliger leek. Maar eigenlijk heeft ze wel gelijk. Een thermometer kan handig zijn, maar je kunt de temperatuur ook uitstekend zelf aanvoelen of het voor je baby te warm of te koud zal zijn.
Monique: “De badthermometer is niet nodig. De temperatuur voel je met je elleboog.” Femke: “Binnenkant van je polsen werkt ook goed.” Marlies: “”Ipv badthermometer raadde onze kraamhulp aan om de koortsthermometer te gebruiken (als je voelen niet helemaal vertrouwd). Die heb je zeker al in huis is sneller dan badthermometer en ook makkelijk aantal keer achter elkaar te meten…
Flessenwarmer
Ik heb een jaarlang borstvoeding gegeven en als je dan werkt komt het best vaak voor dat je gekolfde melk opgewarmd moet worden. Eerst deden we dat altijd netjes in een pan met heet water. Maar het is altijd wel lastig om de melk op de goeie temperatuur te krijgen. En met een krijsende baby kan je daar best zenuwachtig van worden. Mijn man besloot toen om een flessenwarmer te kopen. We hebben hem een poos met veel plezier gebruikt. Maar het is in ieder geval niet nodig om zo’n ding al op voorhand aan te schaffen omdat je niet weet hoe het gaat lopen met de voeding.
Mirjam: “Ik heb de flessenwarmer veel gebruikt. Ik heb twee maanden gekolfd en borstvoeding hoort niet in magnetron. Ik heb de flessenwarmer echter pas gekocht toen ik hem nodig bleek te hebben.
Natuurlijk moest mijn dochter een kamertje! We hadden natuurlijk ook de ruimte. Nu weet ik dat een bedje (het liefst op je eigen slaapkamer) en een plek voor de babyspulletjes (commode) voldoet. Een eigen kamertje is fijn maar het hóeft niet.
Danielle: “Bij de eerste kwamen we er al achter dat een eigen kamertje helemaal niet nodig was. Als je maar een plekje voor de commode en kleertjes hebt. De baby/dreumes/peuter sliep bij ons. Bij de 2e dus geen babykamer meer gemaakt. Wel een co-sleeper (omgebouwd Ikea bedje) aangeschaft. Esther: “Waar ik 15 jaar geleden “de lijst” (bijna) helemaal keurig volgde, heeft onze nummer 5 (10 jaar later) niet eens een eigen kamertje gehad…ook geen badje, commode, spuugdoekjes, luieremmer, wipstoeltje , flessen, flessenwarmer….geen stapel kleding en zo kan ik nog even doorgaan. Wel veel meer knuffels en aandacht van broers en zussen en weet je….Hij is nu 4 jaar en groeit net zo gezond en gelukkig op als zijn oudere broers en zussen…..is echt niets tekort gekomen.” Jolien: “Ahja, kinderkamer! Veel mensen die daar super hard mee bezig zijn om klaar te hebben tegen dat de baby er is en dat vol stoppen met spullen. Gelukkig had ik al zo een vermoeden dat den onze lang bij mama en papa zou liggen. Na na anderhalf jaar wel eigen kamer.
Kinderwagen
Ik had zelf wel een kinderwagen aangeschaft en er veel plezier van gehad. Maar steeds meer vrouwen kiezen er voor om te kiezen voor een draagdoek. Een natuurlijke manier van vervoer wat baby’s vaak heerlijk vinden.
Tirza: “Lang leve de draagdoeken! Dit hoort echt in een minimale baby-uitzet.Nu bij de tweede zwangerschap gaan we niet eens meer een kinderwagen aanschaffen, staat alleen maar in de weg.” Connie: “Zonder kinderwagen!!??? Ik heb met deze inmiddels ruim 900 school en om de deur kilometers gelopen. Daar komen de extra uitjes en wandelingetjes naar clubjes, supermarkt e.d. nog bij… De vorige was na 2 kinderen echt helemaal versleten!”
Knuffels
Knuffels zijn vaak onweerstaanbaar. Ze zijn zo heerlijk zacht en zien er ongelofelijk lief. Maar werkelijk? Met hoeveel knuffels wil je de kinderkamer volstouwen? Lees ook dit artikel over knuffels minimaliseren. Een kind heeft uiteraard recht op een paar mooie knuffels. Maar genoeg is genoeg toch?
Jitske: “We kregen veel te veel knuffels inderdaad. In het Duits heten ze niet voor niets Stofftiere. We hebben twee mooie knuffels gekregen en die liggen in zijn bedje.” Tessa: “Wij kregen ook knuffels! Veel te veel!”
Navelbandjes
Nu is het vrijwel bekend dat ze niet meer gebruikt worden, maar ook ik had nog onnodig navelbandjes aangeschaft. Niet meer nodig dus ladies! Dit behoort niet meer tot de minimale baby-uitzet.
Linda: “Ik heb de navelbandjes helemaal niet gebruikt.”
Zeep
Toen ik verwachting was van mijn dochter kocht ik zowat de hele drogist aan babyverzorgingsproducten leeg. Te gek voor woorden. Nu weet ik dat je met water en eventueel een beetje kokosolie en een stukje natuurlijke zeep een heel eind komt.
Grietje: “Niks in het badje, geen shampoo, geen babyolie, gewoon wassen met water.” Mirjam: “Ik deed een beetje kokosolie in het badje en meer niet. ik kreeg een hele lading aan parfumtroep, vol met parabenen, die ik nooit heb gebruikt.”
Andere babyspulletjes die we volgens de leden op ‘Minimaliseren kun je leren’ niet nodig zijn, zijn:
– truitjes / vestjes met capuchon – babyschoentjes – spijkerbroekjes – een grote kledingkast (commode is genoeg)
Keuzes maken, we doen het de hele dag door. Keuzes maken, groot of klein, het hoort bij het leven. We staan er vaak niet bij stil, maar het kost best veel energie en tijd. Soms kom je er niet onderuit en moet je een belangrijke keuze maken. Maar vele alledaagse keuzes zijn prima minimaliseren zodat we meer tijd en energie overhouden voor wat we echt belangrijk vinden.
Wist je dat wanneer we teveel en te vaak beslissingen moeten nemen we daardoor ‘beslissingsmoeheid’ kunnen krijgen? Je hersens worden moe van het maken van alle keuzes. We maken daardoor vaak de verkeerde keuzes. Bijvoorbeeld: na lang twijfelen koop je toch die te dure jas die je eigenlijk achteraf helemaal niet mooi vindt. Te veel keuzes hebben ook invloed op onze productiviteit en we kunnen ons erdoor overweldigd voelen en er stress van krijgen.
We willen allemaal graag een simpeler leven en gelukkig zijn. Hoe zou je dat kunnen bereiken? Begin eens met de volgende 6 tips om je keuzes in je dagelijks leven te minimaliseren.
6 tips om je dagelijke keuzes te minimaliseren
1) Minimale garderobe
Het begint al ’s ochtends als je voor je kledingkast staat. Wist je dat de gemiddelde vrouw gemiddeld een jaar van haar leven in/voor haar kledingkast doorbrengt? Dat komt omdat de gemiddelde vrouw gemiddeld 16 minuten nodig heeft om haar kleding uit te zoeken. Zeg nou zelf, dat is toch zonde van de tijd! Zou je die tijd en energie niet liever in iets steken wat je echt belangrijk vindt? Waarom niet gewoon een minimale garderobe? Ook de succesvolle oprichter van Facebook, Mark Zuckerberg, trekt iedere dag een grijs t-shirt aan. Waarom? Omdat hij zich dan richten op wat hij belangrijk vindt; in zijn geval Facebook.
2) Vast week/maandmenu
Routine kan je leven gemakkelijker maken. Denk je vaak na over wat je zult eten? Waarom maak je niet een schema met vaste en gezonde vooraf bedachte gerechten? Dit kun je zo simpel of uitgebreid maken als je wilt. Je kunt iedere dag het zelfde gezonde ontbijt eten, maar je kunt ook een weekschema maken waarbij je bijvoorbeeld iedere donderdag voor havermout kiest en iedere zondag voor pannenkoekjes. Of voor het avondeten iedere woensdag bijvoorbeeld iets met rijst (maak 4 verschillende menu’s) en iedere donderdag een ovenschotel waarvan je ook 4 gerechten hebt klaarliggen. Dit kun je ook met je drinken doen. Hoeveel theesoorten hebben we tegenwoordig wel niet in huis? Drink bijvoorbeeld iedere ochtend groene- en iedere avond rooibosthee. Door op deze manier je eetgewoontes te standaardiseren (maar mét variatie) weet je altijd wat je voor boodschappen moet halen en hoef je nooit meer na te denken over wat je moet eten.
Minimalist Babauta kookt altijd voor 4 dagen vooruit en eet dan regelmatig een paar dagen achter elkaar het zelfde. Bedenk wat goed bij jou past.
3) Minimaliseer al je spullen
Door het hebben van veel spullen moet je automatisch veel keuzes maken. Welke lippenstipft draag je vandaag? Met welke pen ga je schrijven? Welke tas neem je mee? Uit welke mok ga je drinken? Minimaliseer je spullen. Bewaar van alles niet meer dan nodig is en je keuzes zullen automatisch ook geminimaliseerd worden. Wanneer je meer dan één van iets nodig hebt, denk daarbij aan bijvoorbeeld je sokken, kun je daar prima 10 dezelfde van hebben.
4) Minimaliseer je afspraken
Soms is je agenda zo vol dat je keuzes moet maken. Ga je vanavond naar je cursus, naar je yogales of naar de verjaardag van je nichtje? Door je leven niet vol te proppen met afspraken houd je makkelijker overzicht en hoef je minder keuzes te maken. Soms kom je er niet onderuit en heb je meerdere afspraken op een dag. Ga dan bij je zelf na waar je gelukkig van wordt en waar je een goed gevoel bij krijgt. Of kijk naar wat je energie geeft en wat je energie kost. Soms helpt het ook om gewoon simpelweg bijvoorbeeld 1 weekend of een vaste dag in de maand / week een kruis te zetten in je agenda. Als iemand vraagt of je die dag kunt afspreken zeg je steevast “nee sorry dat lukt niet” (want kruis) zo creëer je een “buffer” van vrije tijd in je leven. Op de “kruisdag” zelf kun je alsnog besluiten op de uitnodiging in te gaan.
5) Maak een boodschappenlijst
Ga je boodschappen doen? Het is cliché, maar neem een boodschappenlijst mee! (hé, dat rijmt!) Met een boodschappenlijst hoef je niet meer in de winkel te kiezen. Nog handiger is om een basis-boodschappenlijst te maken. Vaak heb je ook boodschappen die je iedere week weer haalt, zoals bijvoorbeeld brood of bananen. Zet deze op je basis-boodschappenlijst. Maak daarnaast nog een lijst van boodschappen die je niet standaard elke week haalt. Zo hoef je minder bij te houden. Ook handig is om je partner de basis-boodschappen te laten halen en jijzelf de variabele boodschappen. (of andersom)
Voor kleding geldt eigenlijk hetzelfde. Heb je een t-shirt nodig? Haal dan ook alleen een t-shirt. Nog handiger is om slechts 1 of twee winkels te bezoeken. Online winkelen is ook handig.
6) Maak dagelijkse routines
Heb je op een dag zoveel te doen en kun je daardoor niet meer kiezen wat eerst en laatst te doen? Maak routines! Zoals dit avondritueel. Of maak een dagplanning en stel jezelf limieten op zodat je niet te lang met iets bezig bent en je ook tijd vrijmaakt voor wat je ook belangrijk vindt.
Ik hoor je denken. Zelf tandpasta maken? Waarom zou je dat nou weer doen? Tandpasta is toch gewoon heel handig verkrijgbaar in de winkel?
3 redenen waarom je zelf tandpasta zou moeten maken
1) Het scheelt afval
Met de ingrediënten die in zelfgemaakte tandpasta gaan, kun je zoveel meer tandpasta maken dan de hoeveelheid van een tube tandpasta. Je kunt je eigengemaakte tandpasta bijvoorbeeld in een glazen potje bewaren, die je altijd weer kunt hergebruiken.
2) Natuurlijke tandpasta is gezonder
In tandpasta zit bijna altijd fluoride wat helpt tegen gaatjes. Of fluoride gezond is, daar zijn de meningen over verdeeld. Lees ook dit artikel of elders op het internet. Ook zit er in fabriekstandpasta vaak kunstmatige zoetstoffen. Allerlei stoffen die onnodig in tandpasta zitten en waar prima alternatieven voor zijn. Zelf gemaakte tandpasta kunnen kinderen zonder gevaar voor de gezondheid doorslikken.
3) De tandpasta is natuurlijker
Als ik je zou vragen of je een afvalproduct dat vrijkomt bij het produceren van fosfaat meststoffen en aluminium in wilt nemen (lees fluoride), zou je dat dan doen? Of zou je liever de olie uit een kokosnoot innemen? En wat zou je liever voor je kinderen willen? We denken er vaak niet zo goed bij na, maar we krijgen elke dag veel onnatuurlijke stoffen binnen via onze mond en onze huid. Dan heb je toch veel liever dat dit natuurlijke producten zijn die ons lichaam opbouwen in plaats van afbreken?
Twijfel je door verhalen die je hebt gehoord over zelfgemaakte tandpasta? Probeer het gewoon eens! Desnoods kun je gaan afwisselen met fluoride tandpasta.
Natuurlijke tandpasta maken in 4 stappen
1) Pak een herbruikbaar potje en doe daar 3 eetlepels kokosolie in.
Zorg ervoor dat de olie niet te hard is (omdat je het moet roeren) maar ook niet te zacht (want dan verdwijnt al het zout naar de bodem). Om het iets zachter te maken kun je het potje met kokosolie in wat warm water zetten. Kokosolie heeft een antibacteriële werking, werkt genezend en helpt bij pijnlijk en bloedend tandvlees. Ook helpt het bij witte aanslag op je tong en het helpt tegen schimmelinfecties. En wat ook zo mooi is, is dat onlangs officieel gebleken is uit onderzoek dat kokosolie tandbederf kan keren. Kokosolie kun in de biologische winkel halen, maar de ‘gewone’ supermarkt verkoopt het ook steeds vaker. Kies voor de biologische niet ontgeurde variant en het liefste in glas omdat glas gemakkelijk gerecycled kan worden.
Zuiveringszout is een natuurlijk middel dat heel lichtjes de tanden schuurt. Ook is het alkalisch en neutraliseert bakingsoda de zuren in je mond die vaak aan de basis liggen van tandbederf.
3) Voeg een paar druppen etherische pepermuntolie en eventueel wat stevia toe (naar persoonlijke smaak)
De biologische pepermuntolie geeft smaak en geur aan de tandpasta, is antibacterieel en zorgt voor een fris gevoel. Stevia is een natuurlijk product wat een zoete smaak aan de tandpasta geeft. Let bij beide toevoegingen er op dat je er niet te veel door heen doet.
4) Effe roeren
Roer het geheel en laat het stollen. Bewaar je tandpasta gewoon bij kamertemperatuur.
BOEKENTIP:
Genees tandbederf
Het boek ‘Genees tandbederf‘ van Ramiel Nagel heb ik twee jaar terug gelezen en ik had gewild dat ik het nog veel eerder had gelezen. Ik weet zeker dat me dat een aantal gaatjes in de tanden had gescheeld. Het is hier en daar wel wat technisch maar ook zeker hartstikke interessant om te lezen. Er staat veel in om van te leren en om toe te passen.
PRODUKTTIP:
Waterflosser
Wat ik over bovenstaand boek zei, geldt ook voor deze waterflosser. Ik zou willen dat deze al veel eerder was uitgevonden. Het scheelt afval (tandenflossers) en het maakt je gebit echt fantastisch schoon. Mijn tandarts is zeer te spreken over mijn gebit! Hij is heel handig in gebruik en ik ben er van overtuigd dat dit apparaat bij dagelijks gebruik gaatjes kan voorkomen.
Tandenborstel van bamboe
De tandenborstels van Ecobamboo zijn ontworpen als alternatief voor plastic tandenborstels. Deze tandenborstels worden namelijk gemaakt van Moso bamboe en zijn daardoor 100% natuurvriendelijk. Ecobamboo heeft vier verschillende soorten tandenborstels voor volwassenen, namelijk, ultrasoft, soft, medium en stevig. Ze zijn onder andere hier te bestellen.
Natuurlijke tandpasta
Heb je geen zin om zelf tandpasta te maken maar wil je toch kiezen voor de natuurlijke variant? Hier zijn genoeg alternatieven te vinden. En er zijn geen fluoride, SLS, triclosan, sorbitol, parabenen, phthalaten, synthetische geur-en kleurstoffen en petrochemische bestanddelen toegevoegd.
Ik zag een tijdje terug in een Facebookgroep dat ze haar babyspullen aan het minimaliseren was omdat er niet nog een kindje komt. Ze verloor haar zoontje na 17 weken zwangerschap. Ze moest letterlijk en figuurlijk loslaten. Wat een kanjer. Hierbij haar verhaal.
“Wat te doen als het leven niet loopt zoals je hoopt. Ik had kunnen kiezen om te blijven hangen en negatief te worden of het leven terug in handen te pakken door de narigheid los te laten. Dat laatste heb ik gedaan.
13 juni 2015 werd ons zoontje geboren, na 17 weken zwangerschap, veel te vroeg en in de parkeergarage van het ziekenhuis. Hoe bizar ook, het eerste gevoel was opluchting. Al snel kwam het gitzwarte rauwe verdriet en later het loslaten.
Ons zoontje ontstond niet vanzelf, maar met hulp van het ziekenhuis. Dat het zwanger worden niet vanzelf ging, maakte het een hele bewuste keuze om voor nog een kindje te gaan. In ons geval bijzonder want de zwangerschap / bevalling van onze dochter was pittig geweest en een komende zwangerschap, zo was ons verteld, zou ook geen onbezorgde zwangerschap worden.
Bloedverlies
Het was snel raak, maar ik voelde mij direct ziek. Ik had bloedverlies, steeds meer en steeds vaker. Dat kleine kindje in mijn buik hield stand en bij een hele vroege 3D echo (voor wetenschappelijk onderzoek) werd duidelijk dat het een jongetje was. Door het bloedverlies zat ik 1-2 per week in het ziekenhuis, het voelde niet goed, oorzaak werd niet gevonden waarop ik naar huis kon. Mijn conditie ging hard achteruit, traplopen, werken, reizen met de trein, fietsen, zorgen voor mijn dochter, alles werd minder. Hulptroepen werden ingeschakeld door nog voor 12 weken het aan onze familie te vertellen. De weken gingen verder, ook het bloedverlies en de artsen maakten zich zorgen om mijn gezondheid. Ik voelde zelf ook dat het niet goed ging en ten kosten van mijn gezondheid, daarnaast zorgde het voor onrust binnen ons gezin. Op 12 juni ging ik met mijn man in beraad, mijn bloedgehalte was inmiddels zo laag dat ‘mijn leven’ in gevaar kwam en de artsen over wilde tot bloedtransfusies en dan zodra het kindje levensvatbaar was het halen. Na een avond praten, huilen, knuffelen hadden wij ons besluit genomen, geen transfusies en de zwangerschap stoppen. Kiezen voor mijn gezondheid en ons gezin. Met het ziekenhuis stond de afspraak om maandag weer contact op te nemen.
Het is voorbij, mijn lijf heeft besloten dat het klaar is.
Het is voorbij
Zaterdag, veel geslapen, ik heb mijn zoontje nog voelen schoppen en toen ik bij de kassa stond braken mijn vliezen, ik was alleen, ik bleef heel rustig, liep naar het toilet waar ik zag dat enkel de vliezen waren gebroken en het kindje nog in mijn buik zat. Ik ben teruggelopen, heb mijn boodschappen ingepakt en ben de supermarkt uitgelopen. Buiten heb ik mijn man gebeld, het enige wat ik kon zeggen, was, het is voorbij, mijn lijf heeft besloten dat het klaar is. Voor mij een opluchting, eindelijk nam mijn lijf de regie over, stop! tot hier en niet verder. Ik heb thuis nog een douche genomen en toen zijn wij vertrokken naar het ziekenhuis, waar, zoals ik al eerder schreef ons zoontje na 17 weken zwangerschap in de parkeergarage is geboren.
Rollercoaster
Het proces wat je daarna in gaat is nauwelijks te beschrijven. Ik zat in een rollercoaster vol emoties, variërend van verdriet, pijn, paniek maar ook opluchting en trots op dat kleine mannetje, want wat was hij gaaf en mooi. Gezien zijn geboortetermijn, hebben mijn man en ik een mooie plek in de natuur gezocht en hem daar begraven. Geen poeha, geen gedenkteken. De herinnering zit in mijn hoofd. Ons zoontje zit in mijn hart. Een kamertje was er gelukkig nog niet. Gezien de vorige zwangerschap had ik heel duidelijk voor ogen dat ik pas bij levensvatbaarheid een kamertje wilde bouwen. We waren van plan veel her te gebruiken. Het jaar na de bevalling was er dus een lege ruimte, onbestemd. Aangezien ik aan het minimaliseren ben geslagen, werd het langzaamaan een opbergplaats voor spullen die weg moesten. Het minimaliseren is ook ontstaan na het verlies van ons zoontje. Het opruimen gaf rust, leegte in mijn hoofd, leegte / overzicht in ons huis. We hadden veel te veel spullen. Ik kon met weinig moeite afstand doen van spullen maar de babyspullen was een ander verhaal. Het eerste jaar lagen ze of in het kamertje, of wanneer er vrienden zwanger werden, gingen de bruikbare spullen daar naartoe, maar… ik wilde ze wel terug.
De herinnering zit in mijn hoofd. Ons zoontje zit in mijn hart.
Rommelmarkt
Tot Koningsdag. Alle spullen hebben we in onze auto geladen, echt alles. Op naar een rommelmarkt. Alles uitgestald. Veel verkocht maar een deel ook niet. De volgende dag hebben we het restant naar een kringloopwinkel gebracht in een andere stad. Nooit meer wilde ik de spullen meer tegenkomen. Het heeft uiteindelijk 1.5 jaar geduurd voordat het kamertje zonder bestemming met babyspullen mij ging tegenstaan, waar ik eerst kon ‘genieten’ van het babyspul door mijn handen laten gaan, sloeg dat om naar frustratie. Mijn man en ik neigde steeds meer naar ‘het niet meer proberen’ maar de echte beslissing durfde we niet te nemen. Ik weet niet meer precies hoe het is gegaan, maar net voor de zomervakantie kwam het besef dat het zo goed was. Ik had graag twee kinderen willen opvoeden maar het heeft niet zo mogen zijn. Door de beslissing te maken, kwam er ruimte om ons leven opnieuw in te richten.
Bestemming
Het lege onbestemde kamertje, kreeg een bestemming. We hebben het bijgetrokken bij de kamer van onze dochter, zodat zij nu een mooie ruime kamer heeft. De gipsmuur tussen de twee kamers moest eruit. Ik weet nog dat ik heel stoer was, dat doe ik wel even. Ik ben begonnen, niet wetende hoe therapeutisch dit zou zijn. Ik heb met de hamer geslagen, met mijn benen getrapt, het stof vloog om mij heen en ineens was er een gaatje en kon ik door de muur heen kijken. Toen ik dat punt bereikte voelde het alsof de grond onder mijn voeten verdween, ik heb gehuild, tranen van maanden. Het besef, dat ik bewust koos voor geen zwangerschap, kwam zo hard binnen. Met ogen vol tranen ben ik doorgegaan, en hoe groter het gat werd, hoe rustiger ik werd.
Nu, meer dan drie jaar later, kan ik oprecht zeggen: het is goed zo.”
