Gastblog: Noodgedwongen ontspullen

Ik stel jullie even voor; dit is Klasina van der Werf. Ze is moeder, tekstschrijfster én de nieuwe gastblogger voor MoedersMinimalisme. Ze gaat verhuizen en wil daarom ontspullen. En hoe dat gaat? Je leest het in haar blogs!

klasina van der werf
Fotograaf: Marit Anker

Ontspullen, ik probeer het al jaren, maar tot nu toe is het nog nooit gelukt. Sterker nog, als er iemand niet geschikt is voor ontspullen, dan ben ik het wel. Ik hou van gezelligheid in huis. En dat associeer ik met spullen. Het nadeel is dat ik daardoor het gevoel heb dat ik hele dagen aan het opruimen ben in huis. Vooral sinds we kinderen hebben.

Vorig jaar interviewde ik een vrouw voor de krant over minimaliseren, Jannie. Zij stelde dat een leven zonder spullen om je heen heerlijk is: je hoeft geen spullen meer op te ruimen in huis, schoonmaken is sneller klaar en lege ruimtes geven meer rust. Spullen geven alleen maar meer prikkels, zijn slecht voor het milieu en voor je eigen portemonnee.

Ik vertelde haar dat ik ook wel wil ontspullen, maar dat ik het moeilijk vind. Waar moet je beginnen? Minimaliseren is een proces, zei Jannie. ,,Bij sommigen gaan de spullen er aan de achterdeur uit en bij de voordeur weer in. Het is met spullen net als met suiker. Als je meer consumeert, heb je er ook meer behoefte aan.’’ Ze voegde er overigens aan toe dat het bij kinderen anders is. ,,Kinderen hebben speelgoed nodig, om te leren, ruimtelijk inzicht te krijgen  en te fantaseren. Je kunt minimalisme niet opdringen, maar wél het goede voorbeeld geven.’’

Ik hield de woorden van Jannie in mijn achterhoofd, vooral haar opmerking dat het een proces is. Met de verkoop van ons oude huis – een monumentaal pand met ruime zolder – werd de eerste stap al gezet. We verhuisden begin dit jaar naar een huurwoning, een grote woonboerderij, waar we onze spullen tijdelijk op zolder mochten stallen. Daar begon de eerste schifting al. Wat nemen we wel en niet mee naar een nieuw huis? Best lastig als je nog niet weet waar je gaat wonen.

Inmiddels zijn we een half jaar verder en hebben we een woning gekocht in Dokkum. Sfeervol, maar klein. Dat is een bewuste keuze geweest. We willen niet een grote woning met een hoge hypotheek. Een huis moet vooral gezellig zijn. En met gezellig bedoel ik dit keer niet een huis vol kaarsjes, vaasjes en andere snuisterijen. We gaan nu met een schone lei beginnen en dat betekent écht ontspullen. We moeten ook wel, want in het nieuwe huis hebben we geen zolder…

Klasina van der Werf

PS: In mijn volgende blog vertel ik over hoe we gaan ontspullen, welke keuzes we (moeten) maken en hoe we daarmee omgaan. Tot slot volgt er nog een blog over de verhuizing en hoe het ons bevalt om te wonen in een huis met veel minder spullen.

Heb je een taalfout of een niet werkende link gezien in deze blog? Meld het me! Zoek je me ook gezellig op Instagram op voor handige tips over minimaliseren en huishouden? -> dieuwke_moedersminimalisme Het kan zijn dat deze blog affiliatelinks of betaalde links bevat.

Op de hoogte blijven van alle nieuwe berichten?

Meld je dan nu aan! (afmelden kan altijd en ik beloof: geen spam!)

Voeg je bij 804 andere abonnees

3 gedachten over “Gastblog: Noodgedwongen ontspullen”

  1. Veel succes met ontspullen. Gelukkig kan je gewoon gezellige dingen in huis houden, ook al leef je minimalistisch. Je huis is alleen maar gezelliger als je geen spullen in kasten hoeft te stampen of een uur per dag bezig bent met alles onderhouden 🙂

  2. Hoi Klasina, wat leuk dat je nog aan mij hebt gedacht! Het is inderdaad een proces, eentje met vallen en opstaan maar er komt een moment dat je over het moeilijkste gedeelte heen bent en het dan ook echt gaat voelen…de bevrijding en de rust. Dan draait het opeens niet meer om spullen maar om het leven zelf. Heel veel succes! Groetjes Jannie Posthumus http://www.jannieposthumus.nl

Laat hier je reactie achter!