De ultieme beproeving

We hebben niet zoveel spullen nodig! roep ik elke dag weer. Sinds ik op mijn minimalistische pad ben weet ik mijn mantra aardig vol te houden. Een enkele keer ging ik nog de mist in, maar hé, vooruitkomen gaat met vallen en opstaan toch?

Gisteravond was wel de ultieme beproeving. Ik ging met twee vriendinnen naar een niet nader te noemen prachtig, megagroot tuincentrum in Noord Holland. En wat was het mooi! En wat een mooie spullen en wat een fijne kerstsfeer! De oude ik zou zeker met een wagen vol spullen de winkel uit komen en wellicht nu 100 euro of meer lichter zijn. 

Toen mijn leven nog niet was verlicht met het minimalisme (vind je dat nou niet mooi gezegd?), ging ik regelmatig naar een tuincentrum. Ik kocht nieuwe plantjes, voor binnen en buiten, of kandelaars, kaarsjes, een mooie schaal of wat ik maar mooi vond voor in of om mijn huis. Honderden euro’s heb ik door de jaren heen uitgegeven. 

Nu ik de meeste overbodige spullen uit mijn huis heb verwijderd (dus ook al die tuincentrumspulletjes), voelde het gisteravond een beetje dubbel om weer sinds een lange tijd weer in een tuincentrum te zijn. Ik keek om me heen naar al die overvloed van spullen en besefte dat alles wat in die winkel stond we helemaal niet nodig hebben. Maar het was wel prachtig en heel gezellig, maar ook zo verleidelijk. Ik zag die mooie grote vazen al staan in mijn vensterbank. Of die mooie grote houten engel of nog misschien een paar kaarsen erbij? De kandelaars vond ik ook zo mooi, de kleur was perfect. Maar toen realiseerde ik me dat ik al een prima stel kandelaars heb. Ik heb verschillende dingen vast gehad, sommige dingen zette ik in onze kar, maar uiteindelijk zette ik alles weer terug. Want ik besefte dat ook deze spullen ooit weer mijn huis zouden verlaten. En op dit moment zouden ze niets toevoegen aan mijn leven.

Of ik uiteindelijk niets gekocht heb? Ja toch wel. Een kerstkrans voor aan de voordeur. Maar wel ééntje van puur natuur, zodat hij na de kerst weer gecomposteerd kan worden.

Verder niets…. oke, bijna niets.

FullSizeRender (13)
Ik koos voor mijn dochter (3) een heel lief klein schattig kerstengeltje uit voor in de kerstboom… oeps…

 

 

Heb je een taalfout of een niet werkende link gezien in deze blog? Meld het me!

4 gedachten over “De ultieme beproeving”

  1. Precies op tijd, want ik ga vanmiddag heen met een vriendin. Ik herken het gevoel helemaal en zal je verhaal in mijn achterhoofd houden. Het engeltje is trouwens prachtig, die kun je niet laten liggen:-)

  2. herkenbaar. Vanmiddag een jurkje en kerstversieringen terug gebracht naar de winkel wat ik een week eerder had gekocht. Omdat ik het helemaal niet nodig heb!!

  3. Mijn man heeft in het najaar de bomen gesnoeid in de tuin. Ik heb daar een paar mooie takken van op een grote vaas gezet En nu doen ze dienst eerst als herfstversiering , nu kerstversiering en straks kunnen de paaseieren erin. Multifunctioneel. En mijn grote kunstkerstboom heb ik weggegeven. Altijd een groot obstakel op de zolder en een klereding om op te zetten en aftebreken. En de takken staan prachtig met de lichtjes erin. Ik ben er blij mee.

Laat hier je reactie achter!