Een kaal en leeg huis?

Soms hoor ik de opmerking dat mensen het met weinig spullen het maar kaal vinden in huis. Ze voelen zich niet op hun gemak. Ik kan me dat helemaal voorstellen. Toen ik nog niet minimaliseerde, had ik de vensterbanken vol staan, er stond altijd wat op tafel en ook op mijn kastjes stonden de nodige accessoires. ‘Gezellig’ vond ik dat. Zoals je ook hier kan lezen, stak ik altijd de nodige energie in mijn accessoires.

Toen ik begon met minimaliseren werd dat steeds wat minder. Want waarom zou ik wat nieuws kopen, terwijl ik de andere spullen, die ik ooit ook zo mooi vond, weg deed? Ik genoot steeds meer van de rust om me heen en dus ging ik ook steeds meer weg doen.

Maar wat krijg je als je geen vele spullen meer om je heen hebt die je aandacht vragen? Juist ja, stilte. Rust. Kalmte. En ja, als je minimaliseerproces redelijk snel gaat, voelt dat eerst erg onwennig. Want daar zit je dan in je huiskamer, met jezelf. Ineens heb je geen afleiding meer, maar ben je op jezelf aangewezen of op elkaar. En volgens mij is dat juist waar het minimalisme omdraait. Als je alles weghaalt wat er niet toe doet, houd je over wat echt belangrijk is.

Eindelijk heb je 100% de focus om je op jezelf te richten of op je familie, of op je hobby, je passies en ga zo maar door. En dat is best wennen.

Moet je dan altijd in een lege huiskamer zitten? Maar natuurlijk niet. Zoals ik hierboven al beschreef, haal je weg wat er voor jou er niet toe doet. Word je rustig en/of gelukkig van die éne plant, kaars of foto, vooral laten staan! Word je onrustig van die grote boekenkast? Weg ermee! Minimaliseer totdat het voor jou klopt.

Van minimalisme krijg je dus geen leeg en kaal huis. Maar een huis vol energie, aandacht, focus en liefde.

Heb je een taalfout of een niet werkende link gezien in deze blog? Meld het me! Zoek je me ook gezellig op Instagram op voor handige tips over minimaliseren en huishouden? -> dieuwke_moedersminimalisme

---